اسب‌ها حیواناتی هستند که زندگی انسان‌ها را در طول تاریخ بسیار متحول کرده‌اند. این موجودات زیبا و قدرتمند همیشه در کنار انسان‌ها بوده‌اند و تحرک، اقتصاد و جنگیدن آن‌ها را به طرز قابل‌توجهی تغییر دادند. همان‌طور که می‌دانید اسب‌ها سریع‌ترین حمل‌ونقل زمینی را تا زمان مدرن به انسان‌ها ارائه دادند به همین دلیل آن‌ها علاوه بر زندگی انسان‌های نخستین بر زندگی همه‌ی انسان‌ها در طول تاریخ مؤثر بودند. باگذشت زمان دوستی بین انسان‌ها و اسب‌ها رفته‌رفته بیشتر شد و به همین علت ما قصد داریم اطلاعات مختلفی را درباره‌ی زندگی این موجودات دوست‌داشتنی و نجیب به‌منظور آشنایی بیشتر شما بااین حیوانات، با شما به اشتراک بگذاریم. در این مقاله سعی می‌کنیم که یک‌گونه نادر از اسب که اسب نژاد شوالسکی نام دارد را به شما معرفی کنیم. پس با واسط پت همراه باشید!
آنچه در ادامه می‌خوانید
تاریخچه‌ی اسب نژاد شوالسکی و علت نام‌گذاری آن
در قرن پانزدهم، یوهان شیلتبرگر، در سفرنامه خود به مغولستان به‌عنوان زندانی آنجا اولین مشاهدات خود را از این اسب ثبت کرد. این اسب در سال ۱۸۸۱ توسط ژنرال روسی به نام نیکولای پرزوالسکی کشف شد و به همین علت اسب شوالسکی نام گرفت. نیکولای پرزوالسکی محقق و طبیعت‌گرا بود که بعد از سفر خود برای پیدا کردن این اسب، در سال ۱۸۸۱ آن را برای اولین بار توصیف کرد. بعدها در سال ۱۹۰۰ بسیاری از اسب‌های شوالسکی توسط کارل هاگنبک اسیر شدند و در باغ‌وحش‌ها قرار گرفتند.
به دنبال کاهش جمعیت چشمگیر مغولستان در سال ۱۹۶۰ جمعیت اسب‌های شوالسکی هم بسیار کاهش یافت. به‌طوری‌که آخرین گله‌ی اسب‌های این نژاد در سال ۱۹۶۷ و آخرین اسب شوالسکی هم در سال ۱۹۶۹ مشاهده شد. پس‌ازآن کاوشگران موفق به مشاهده‌ی اسب دیگری نشدند و اسب‌های شوالسکی بیش از ۳۰ سال به‌عنوان اسب‌های منقرض‌شده در طبیعت یاد می‌شدند؛ اما در سال ۱۹۹۲ همکاری مشترک بین انجمن جانورشناسی لندن و دانشمندان مغول خوشبختانه باعث شد تا اسب‌های شوالسکی مجدداً از باغ‌وحش‌ها به زیستگاه طبیعی خود در مغولستان بازگردند. در ابتدا ۱۶ اسب به زیستگاه خود برگشتند که بعدها به تعدادشان افزوده شد. این اسب‌ها با موفقیت تولیدمثل کردند و وضعیت اسب‌های این نژاد از اسب‌های منقرض‌شده در طبیعت به اسب‌های در معرض خطر تغییر داده شد.
ویژگی‌های ظاهری اسب نژاد شوالسکی
اسب‌های شوالسکی با داشتن اندامی کوتاه و عضلانی، از اسب‌های اهلی کوچک‌ترند. این اسب‌ها دارای یک سر بزرگ و مستطیل شکل، گردن ضخیم و پاهای کوتاه هستند. پوشش اسب‌های شوالسکی ممکن است ازنظر رنگ باهم تفاوت داشته باشند اما همه‌ی این اسب‌ها شکمی با رنگ روشن و پشت تیره‌تری دارند که پوششان در طول تابستان کوتاه و در زمستان طولانی‌تر و ضخیم‌تر است. همچنین شوالسکی‌ها یک نوار طولانی و تیره در قسمت پشت از تاج و تا ابتدای دم‌دارند؛ و به‌طورمعمول، پاها و یال آن‌ها از بدنشان تیره‌تر است؛ اما برخلاف سایر اسب‌ها آن‌ها روی پیشانی خود مو یا به‌اصطلاح کاکل ندارند. قد این اسب‌ها حدوداً ۴۸ تا ۵۶ اینچ است و وزن آن‌ها معمولاً ۴۴۰ تا ۷۵۰ پوند است.
زیستگاه طبیعی
جالب است بدانید که اسب‌های شوالسکی تنها اسب‌های وحشی باقی‌مانده در جهان هستند. اسب‌های به‌اصطلاح وحشی که در استرالیا و دشت‌های غربی آمریکای شمالی وجود دارند، درواقع اسب‌های خانگی وحشی هستند که از مزرعه‌های کشاورزی و پرورش اسب فرار کردند و به طبیعت برگشتند. این اسب‌های نادر زمانی در سرتاسر اروپا و آسیا یافت می‌شدند؛ اما رقابت بین انسان و حیوانات در کنار تغییرات محیط باعث شد که این نژاد از اسب‌ها از شرق به آسیا حرکت کنند و درنهایت پس از چند سال در معرض انقراض قرار بگیرند. امروزه این اسب‌ها فقط در قزاقستان، چین و مغولستان یافت می‌شوند.
اسب‌های شوالسکی در طول روز، بین محل‌های چرا و منابع آب پرسه می‌زنند و زمانی که هوا بیش‌ازحد گرم می‌شود استراحت می‌کنند. در زمستان آهوهای کوهی و گوزن‌های قرمز ممکن است به گله‌های این اسب‌ها بپیوندند؛ مانند بسیاری از حیوانات، زمستان برای اسب‌های شوالسکی طولانی و سخت است. این حیوانات در زمستان پوشش ضخیم و گرمی دارند که همراه با موهای گردن و ریش بلندشان از آن‌ها در برابر سرمای طاقت‌فرسای مغولستان، قزاقستان و چین محافظت می‌کند. وقتی‌که باد شدید می‌وزد، آن‌ها پشت خود را به سمت طوفان می‌کنند و دم خود را محکم بین پاهای عقب نگه می‌دارند و با این کار از چشم، بینی و اندام‌های حساس تولیدمثلی خود در برابر طوفان محافظت می‌کنند.
عادات غذایی
اسب‌های شوالسکی مثل سایر خویشاوندان شبیه خود مانند گورخر، چرنده‌اند و عمدتاً بر روی چمنزارهای وحشی می‌چرند و تغذیه می‌کنند. این حیوانات اصولاً دسته‌جمعی حرکت و باهم استراحت می‌کنند. سم‌های تیز آن‌ها برای کندن چاله به‌منظور پیداکردن آب به این اسب‌ها کمک می‌کنند.
رفتار اجتماعی وزندگی دسته‌جمعی
به‌طورکلی تصور می‌شود که اسب‌های شوالسکی هیچ‌وقت با موفقیت اهلی نشدند! آن‌ها در دو گروه بزرگ و اجتماعی متمایز از هم زندگی می‌کنند: گروه حرم‌سرا و اسب‌های مجرد.
گروه اول اصولاً از ۱۰ مادیان و فرزندان ۲ تا ۳ سالشان تشکیل‌شده است که توسط یک اسب نر هدایت می‌شود. اعضای این گروه معمولاً همگی در یک‌زمان به چرا می‌روند و استراحت می‌کنند. همچنین آن‌ها زمان زیادی را به تمیز کردن یکدیگر می‌گذرانند. به این صورت که کنار هم می‌ایستند و با سرهایشان، دم و اطراف یکدیگر را تمیز می‌کنند. این کار باعث می‌شود که پیوند اجتماعی بین اعضای گروه قوی‌تر شود.
وقتی‌که اسب‌های نر گروه به‌اندازه‌ی کافی بزرگ می‌شوند که می‌توانند با رهبر گروه رقابت کنند، از گروه بیرون انداخته می‌شوند و آن‌ها به گروه‌های کوچک اسب‌های مجرد می‌روند تا در زمان مناسب بتوانند گروه حرم‌سرای خود را رهبری کنند.
وقتی مادیان‌ها به‌اندازه کافی بزرگ می‌شود تا بتواند تولیدمثل کند، ممکن است از گروه حرم‌سرای خود خارج شود به گروه دیگری ملحق شوند. کره‌اسب‌ها بعد از دوره‌ی یازده‌ماهگی زایمان به دنیا می‌آیند و پس از تولد باید حدود ۳۰ دقیقه با گله حرکت کنند. در یک هفتگی، کره‌ها علف می‌خورند و لگدزدن را تمرین می‌کنند و در یک‌ماهگی کره‌اسب‌ها با خواهر یا برادرهایشان در گله بازی می‌کنند. آن‌ها در دوماهگی دیگر نیازی به مراقبت ندارند و از مادر خود کم‌کم دور می‌شوند. به‌طورکلی اسب‌های شوالسکی جوان تا زمان بلوغ جنسی در گروهی که به دنیا آمدند، می‌مانند.
بزرگترین دشمن کره‌های این نژاد
گرگ‌ها بزرگترین دشمنان طبیعی کره‌اسب‌های شوالسکی هستند. به همین علت مادیان‌ها اطراف کره‌اسب‌هایشان دایره تشکیل می‌دهند تا در امان باشند. همچنین در شب‌ها، وقتی‌که بقیه اسب‌ها استراحت می‌کنند یک یا دو اسب نگهبانی می‌دهند.
مانند بقیه اسب‌ها، اسب‌های شوالسکی با شیهه کشیدن با یکدیگر ارتباط برقرار می‌کنند. غرش اسب می‌تواند به معنای ترس، هشدار و یا وحشت باشد.
اسب‌های شوالسکی در باغ وحش
اولین باغ وحشی که از اسب نژاد شوالسکی نگهداری می‌کرد، باغ وحش سن دیگو (The San Diego Zoo) بود. این باغ وحش در سال ۱۹۶۶ از یک مزرعه در نیویورک، اولین اسب‌های شوالسکی خود رولان، بلینا و بنت را دریافت کرد. در سال ۱۹۶۹ بونت یک اسب ماده به نام بولیندا به دنیا آورد و در سال ۱۹۷۰ هم بلینا دختر خود را به اسم بلایا به دنیا آورد. به‌این‌ترتیب در سال ۱۹۷۰ برنامه پرورش اسب‌های شوالسکی شروع‌شده بود.
باگذشت سال‌ها ۱۴۹ اسب شوالسکی در باغ وحش و پارک سن دیگو متولد شدند. در سال ۱۹۷۰ یکی از دختران سن دیگو هرروز در یک سالن آمفی‌تئاتر ظاهر می‌شد تا به مردم تفاوت یک اسب وحشی و اهلی را نشان دهد.
در حال حاضر، پارک باغ وحش سان دیگو دارای ده‌ها اسب شوالسکی است. مادیان‌ها و رهبر گله در یک محوطه بزرگ کنار زمین نمایشگاه آسیایی‌ها زندگی می‌کنند. اسب‌های نر مجرد هم در یک منطقه خارج از نمایشگاه زندگی می‌کند؛ اما نکته‌ی جالب این است هر دو گروه مشکلی با ورود نگهبان‌هایی که به آن‌ها غذا می‌دهند ندارند. نگهبانان روزانه شاهد تکاپوی اسب‌ها برای تهیه غذا هستند. به همین علت غذاها را در گودال‌هایی بافاصله درجاهای مختلف می‌گذارند که این درگیری‌های احتمالی به حداقل برسد.
حقایق جالبی که درباره‌ی اسب‌های شوالسکی نمی‌دانید!
اسب‌های شوالسکی در طول روز بیشتر وقت خود را صرف پیدا کردن غذا می‌کنند. آن‌ها به‌طور متوسط روزانه ۱۲ تا ۱۵ پوند علف می‌خورند.
اسب‌های شوالسکی حس بویایی و شنوایی بسیار قوی دارند که برای شناسایی شکارچیان احتمالی بسیار به آن‌ها کمک می‌کند.
شکارچیان اصلی این اسب‌ها گرگ‌ها هستند؛ و این حیوانات برای دفاع از خود، از دندان‌ها و پاهای محکم خود استفاده می‌کنند.
جالب است بدانید که اسب‌های شوالسکی تنها حیواناتی هستند که انسان‌ها هیچ‌وقت نتوانستند آن‌ها را رام و اهلی کنند!
این حیوانات نادر برای آگاهی دادن به سایر اعضای گروه خود از خطر، پرخاشگری و یا ابراز تمایل خود برای جفت‌گیری از شیهه کشیدن و زوزه کشیدن استفاده می‌کنند. اسب‌های شوالسکی همچنین، برای برقراری ارتباط از زبان بدن خود مانند تکان دادن دم و گوش‌های خود نیز استفاده می‌کنند.
فضل جفت‌گیری این‌گونه اسب‌ها، بهار و تابستان است.
برخی نکات دیگر در مورد این نژاد
دوران بارداری مادیان‌ها معمولاً ۱۱ تا ۱۲ ماه طول می‌کشد و اسب‌های ماده برای زایمان گروه خود را ترک می‌کنند و به یک مکان مخفی می‌روند تا کره‌اسب خود را به دنیا بی آورند.
اسب‌های شوالسکی می‌توانند تا ۲۰ سال در باغ‌وحش‌ها و بیشتر از ۲۰ سال در طبیعت زنده بمانند.
برخلاف اسب‌های اهلی و خانگی، اسب‌های شوالسکی هرسال دم و یال‌های خود را می‌ریزند.
افسانه‌ها و حکایت‌های مرسوم مغولی، براین باورند که اسب‌های شوالسکی اسب‌های خدایان هستند به همین علت در مغولستان به اسب‌های شوالسکی takhi میگویند که به معنی «روح» یا «مقدس» است.
برخلاف اسب‌های خانگی که ۶۴ کروموزوم دارند، اسب‌های شوالسکی ۶۶ کروموزوم دارند. نکته‌ی عجیب این موضوع این است که این اسب‌ها می‌توانند با اسب‌های خانگی تولیدمثل کنند و کره‌اسب‌های ۶۵ کروموزومی به دنیا بیاورند!
کلام آخر
به پایان مقاله اسب نژاد شوالسکی رسیدیم، امیدوارم لذت برده باشید.
جهت خرید و فروش اسب مورد نطر خود می‌توانید به سایت یا اپلیکیشن واسط کالا مراجعه کنید.
منابع:
بسیار عالی