مرغ مینا از جمله پرندگان بومی ایران است که بیشتر در جنوب و جنوب شرقی ایران دیده می‌شود. در شهر تهران و دیگر شهرها پرنده‌ی از قفس رها شده شروع به زاد و ولد می‌کند. در جزیره کیش این پرنده به صورت گله‌ای دیده شده‌است. مرغ مینا تمایل زیادی به خوردن میوه، به ویژه توت و انجیر دارد، همچنین از شهد، دانه‌ها و حشرات تغذیه می‌کند. گاهی اوقات این پرنده، مارمولک‌های کوچک، ماهی‌ها و حتی پرندگان دیگر را نیز می‌خورد. در اسارت این پرندگان با کرم تغذیه می‌شوند. مرغ مینا جزء پرندگان کوچک جثه است که توانایی تقلید صدا دارد. به همین دلیل انسان‌ها از دیرباز به نگهداری و پرورش این پرنده علاقه‌مند بوده‌اند. در این مقاله سعی داریم در مورد مرغ مینا ساحلی توضیحاتی را ارائه دهیم.
فهرست مطالب
انواع مرغ مینا
مرغ مینا برای اولین بار سه هزار سال پیش در هندوستان اهلی شده است.
این پرنده به دو صورت اهلی و وحشی وجود دارد و به طور متوسط تا ۱۵ سال عمر می کند.
این پرنده دارای ۳ گونه مختلف مینای معمولی، مینای گوشواره‌ای و مینای بالی است. مینای معمولی دارای نژادهای مختلف به شرح زیر است:
مینای تاجدار – مینای جنگلی – مینای طوقه – مینای دمگاه سفید – مینای جاوه – مینای شکم روشن و مینای ساحلی.
طبق تجربه های کسب شده و مطالعات انجام شده مرغ مینای گوشواره ای قدرت یادگیری بالایی دارند، فقط باید دقت داشته باشید که مرغ مینا تا یک سالگی قادر به یادگیری و تقلید صدا هستند و از یک سالگی به بعد میزان فراگیری پرنده به شدت کاهش می یابد.
اطلاعاتی در مورد مرغ مینا ساحلی
نام علمی مرغ مینا ساحلی ginginianus Acridothers است و در جنوب آسیا به‌وفور یافت می‌شود.
جثه آن از مرغ مینای معمولی (هندی) کوچک‌تر است اما ازنظر رنگ بسیار به هم شبیه هستند با این تفاوت که مرغ مینا ساحلی یک پوسته آجری رنگ در ناحیه‌ی پشت چشم خود دارد.
خصوصیات ظاهری مرغ مینا ساحلی
ناحیه‌ی شکمی این پرنده خاکستری‌رنگ است.
وجود کمی پرهای پرز مانند شبیه به موهای خرس باعث شده این پرنده کمی به مرغ مینای جنگلی نیز شباهت داشته باشد.
ناحیه بالای سر به رنگ مشکی هست، قسمت فوقانی بدن خاکستری‌رنگ است اما ناحیه شکمی کمی روشن‌تر می‌باشد و پرها هرچه به مرکز شکم نزدیک‌تر می‌شوند به رنگ صورتی روشن در می‌آیند.
نوک پرها نیز به رنگ صورتی است.
عنبیه به رنگ قرمز تیره و پاها زردرنگ هستند.
جنس نر و ماده ازنظر ظاهری کاملاً به هم شبیه هستند.
پرنده‌های جوان نوک و سر قهوه‌ای‌رنگی دارند. مرغ مینای ساحلی بسیار خوش‌مشرب و معاشرتی است و به‌راحتی اهلی می‌شود.
جمعیتشان به سمت جنوب هند در حال گسترش است.
مرغ مینا ساحلی در پاکستان هم دیده‌شده، اسم این پرنده برگرفته از عادت لانه سازیش در ساحل رودخانه‌ها است.
آن‌ها در ساحل رودخانه حفره‌های عمیقی به عمق ۴ تا ۷ متر حفر کرده و به تخم‌گذاری می‌پردازند.
زمان تخم‌گذاری این پرنده از ماه فروردین شروع می‌شود برخلاف پرندگان دیگر که معمولاً از اردیبهشت شروع می‌شود.
مرغ مینای ساحلی در حدود ۴ تا ۵ تخم آبی‌رنگ یا ترکیبی از رنگ آبی و سبز گذاشته و ۱۳ تا ۱۴ روز بر روی تخم‌ها می‌نشیند.
جوجه‌های از تخم درآمده پس از گذشت ۵ روز چشم‌های خود را باز می‌کنند و پس از ۲۱ روز پرهای آن‌ها درمی‌آید.
در حدود ۳۸ درصد از تخم‌ها به پرندگان بالغ تبدیل می‌شوند.
نحوه نگهداری از مرغ مینا ساحلی
همان‌طور که می‌دانید، کاسکوها وابستگی زیادی به صاحبین خود دارند ولی برعکس مرغ مینا، باوجود حساسیت‌های بسیار زیادی که دارد، آن‌چنان وابسته صاحب خود نیست.
این پرنده آن‌قدر باهوش است که می‌تواند تمام رفتارهای صاحب خود را زیر نظر بگیرد و نسبت به آن عکس‌العمل نشان بدهد.
ازآنجایی‌که مرغ مینا به خوردن غذا از دست صاحبش رغبت نشان می‌دهد، اصطلاحاً به آن مینای دهان بازهم می‌گویند. چون وقتی‌که گرسنه است، دهانش را باز نگه می‌دارد تا صاحبش غذا دردهانش بگذارد.
مدت هضم غذای مرغ‌های مینا بسیار کوتاه است و ازاین‌رو می‌توانند در طول روز به چند وعده‌غذا نیاز داشته باشند.
آن‌ها جزو پرنده‌های منقارهای نرم محسوب می‌شوند و باید از غذاهای نرم و مناسبی تغذیه کنند.
ضرورت دارد که تنوع غذایی را در رژیم غذایی مینا رعایت کنید؛ مثلاً آهن باید در برنامه غذایی آن‌ها وجود داشته باشد.
در رابطه با تقویت مرغ مینا خواندن مطلب زیر را به شما پیشنهاد می‌دهیم:
غذاهای مورد علاقه این پرنده
در اختیار گذاشتن میوه، سبزی‌ها و حشرات گوشتی مثل کرم خاکی و غیره می‌تواند غذای مناسب برای تغذیۀ مرغ مینا ساحلی محسوب شود.
البته همواره سعی کنید پوست میوه‌ها کنده و به تکه‌های کوچک‌تری تبدیل کنید.
سبزی‌ها راهم شسته و به‌خوبی ضدعفونی کنید تا باعث مسمومیت و یا سوءهاضمه آن‌ها نشود.
از غذاهای موردعلاقۀ آن‌ها می‌توان به کدوحلوائی، انجیر، مرکبات، انگور، موز، کلم بروکسل، سیب، کلم برو کلی، هویج و طالبی یا ملون هم اشاره کرد.
از دادن آوواکادو، مشروبات الکلی، دلستر، دوغ، نوشابه وغذاهای ادویه دار و نمکی به مرغ مینا پرهیز کنید. مرتباً آب‌خوری آن‌ها را با آب تمیز و ضدعفونی شده پرکنید.
چکار کنیم یک مرغ مینای سخنگو داشته باشیم؟
جهت آموزش تکلم، پرنده باید کمتر از یک سال سن داشته باشد.
تشخیص سن مرغ مینا بسیار مشکل است. ولی تا حدودی می‌توان از رنگ و چین‌وچروک دور چشمان این پرنده متوجه سن این پرنده شد. هر چه دور چشم مرغ مینا زردتر باشد و چین‌وچروک بیشتری داشته باشد نشان از سن بالای پرنده خواهد داشت.
اگر می‌خواهید بهترین نتیجه را بگیرید و یک پرنده باهوش و سخنگو داشته باشید، نکات زیر را موردتوجه قرار دهید:
نکاتی برای سخنگو کردن مرغ مینا ساحلی
- سعی کنید جوجه این پرنده را تهیه نمایید تا حین بزرگ شدن به‌راحتی بتواند با شما خو بگیرد.
- قدرت یادگیری در جوجه مرغ مینا بالاتر است.
- جوجه‌ها پس از بزرگ شدن کاملاً به شما اطمینان خواهند داشت و به‌راحتی می‌توانید حرف زدن را به آن‌ها آموزش دهید.
- هم‌جنس نر و هم‌جنس ماده این پرنده به‌راحتی می‌توانند صحبت کنند.
- جنس نر پس از رسیدن به سن بلوغ نیاز به همدم خواهد داشت؛ وگرنه برای پیدا کردن جفت فرار خواهد کرد.
مرغ مینا ساحلی پرنده‌ای همه چیزخوار است!
باید توجه داشته باشیم که مرغ مینا ساحلی همه چیزخوار است، اما غذای اصلی این پرنده دانه‌های پارس یا پلت است که از لاغری و ضعف این پرنده جلوگیری می‌کند.
این پرنده بسیار علاقه‌مند به خوردن مواد غذایی شیرین مانند خرما، بستنی، قند و عسل است.
مرغ مینا به خوردن غذا توسط انسان واکنش نشان می‌دهد و علاقه فراوانی به خوردن غذا همراه با انسان دارد؛ مخصوصاً غذاهایی مانند برنج و ماکارونی. منتهی در دادن این غذاها به پرنده باید دقت کنید که دارای ادویه یا نمک نباشند.
در تغذیه این پرنده در کنار پلت و غذا می‌توانید از میوه‌ها نیز استفاده کنید.
مرغ مینا غذاهایی مانند موز و خیار را دوست ندارد و به‌جای آن‌ها می‌توانید از میوه‌هایی مانند توت‌فرنگی، انگور و گلابی استفاده کنید.
دادن میوه‌هایی مانند نارنگی و پرتقال نیز به این پرنده توصیه می‌شود.
خوراک مناسب مرغ مینا ساحلی
به‌طورکلی می‌توان گفت که پرنده مرغ مینا همه‌چیزخوار است؛ یعنی از میوه، دانه گرفته تا انواع حشرات و جانداران را می‌خورد.
گونه‌های وحشی این پرنده اغلب با زیر و رو کردن برگ‌های ریخته شده درختان، به دنبال حشرات و جوندگان زیر برگ‌ها هستند.
در گونه‌های اهلی قضیه کمی متفاوت است.
تغذیه مرغ مینا باید نرم باشد؛ چون روده این پرنده قادر به هضم کردن دانه‌های سخت مانند ارزن و گندم نیست.
اغلب غذای او دانه پارس یا پلت است که باید کاملاً نرم باشد.
از میوه‌ها و سبزیجات نیز می‌توانید استفاده کنید اما به شرطی که کاملاً نرم و تازه باشد.
دانه میوه‌ها بخصوص دانه سیب برای او بسیار مضر است. باید دانه میوه‌ها را جدا کنید.
برای تغذیه این پرنده از مخلوط تخم‌مرغ آب پز، هویج رنده شده و پوره سیب می‌توانید استفاده کنید.
جوانه انواع دانه‌ها مانند جوانه گندم، جو، لوبیا، نخود و غیره نیز می‌تواند غذای خوبی برای پرنده باشد.
از دادن شیرینی‌ها و چیپس و پفک و شکلات و هر نوع غذایی که دارای نمک و ادویه باشد خودداری کنید چون باعث مسمومیت پرنده می‌شود.
رسیدگی به بهداشت و پاک‌سازی قفس مرغ مینا آن‌قدر مهم است که کمترین غفلت و کوتاهی، ممکن است جانش را به خطر بیندازد.
اهمیت بهداشت در نگهداری از مرغ مینا ساحلی
مهم‌ترین مسئله‌ای که در این رابطه وجود دارد این است که مرغ‌های مینا در طول سال دو بار پر ریزی خواهند داشت.
اگر مینای شما در طول سال پر ریزی نداشته باشد مطمئناََ رژیم غذایی مناسبی ندارد و بدنش با کمبود شدید ویتامین مواجه است که در این صورت ضرورت دارد آن را به یک پزشک متخصص نشان دهید و با توصیه‌های او سعی کنید، غذایی در اختیارش بگذارید که سرش از از ویتامین است و می‌تواند بدن پرنده را تقویت کند.
چنانچه طول پرهای مرغ مینا ساحلی بلندتر شود می‌توانید هر ۲ بال آن‌ها کوتاه کنید.
البته اگر تخصصی دراین‌باره ندارید حتماً از یک فرد کار بلد کمک بگیرید چون ممکن است به سلول‌های خونی پرهایش آسیب بزنید و یا ظاهر پرنده غیرمتعارف دیده شود.
اگر چنین نباشد، زمان پرواز و به هنگام فرود امکان برخورد جناق سینه پرنده به زمین و متعاقباً شکستگی بال‌هایش وجود خواهد داشت.
شاید باور نکنید ولی آبتنی کردن، مرغ مینا را شاداب و سرحال نگه می‌دارد مخصوصاً مرغ میناهایی که اهلی‌شده‌اند، اگر برای مدت طولانی در قفس می‌مانند باید در طول روز دو بار آبتنی کنند.
شما می‌توانید یک ظرف سفالی تهیه‌کرده و داخل آن آب ولرم بریزید.
نکته مهم
زمانی که ظرف آب را داخل قفس می‌گذارید پرنده با اشتیاق تمام شروع به آبتنی می‌کند چون مینا علاقه زیادی به حمام کردن دارد و فراموش نکنید که آن‌ها در طول روز دو بار به آبتنی کردن احتیاج دارند.
ظرف سفالی را به‌اندازه نیم وجب (حدوداً ۱۰ سانتی‌متر) از آب ولرم پرکنید. چون مینا عادت دارد که به هنگام آبتنی آب را به همه جای بدنش پخش کند به این صورت که ابتدا نوکش را داخل آب فرومی‌کند تا با آب داخل منقارش، پوستش را خیس کند.
خودش را در داخل آب فرومی‌برد تا آب به همه جای بدنش برسد بعد با تکان دادن پرهایش خودش را خشک می‌کند سپس سراغ آراستن پرهایش می‌رود.
کلام آخر
به پایان مقاله معرفی مرغ مینا ساحلی رسیدیم؛ امیدواریم با خصوصیات ظاهری و رفتاری این پرنده آشنا شده باشید.
جهت خرید و فروش انواع پرندگان نیز می‌توانید به اپلیکیشن واسط کالا مراجعه نمایید.
بله میشه
مرغ مینا از نظر بهداشتی پرنده تمیزیه
به مرغ مینا میشه حبوبات و برنج داد خورد؟