انواع فنچ

انواع فنچ

بیش از ۱۰۰ گونه فنچ در این کره‌ی خاکی زندگی می‌کنند. بعضی از این فنچ‌ها اهلی و بعضی وحشی هستند. اگر می‌خواهید یک فنچ داشته باشید، باید نوع اهلی را انتخاب کنید. در ادامه اطلاعات مختصری از انواع فنچ در اختیار شما قرار می‌دهیم؛ با ما همراه باشید.

فنچ راه راه یا گورخری

یکی از معروف‌ترین انواع فنچ، فنچ راه‌راه است.

فنچ‌های راه‌راه اهلی هستند. این گونه گونه‌ی بسیار مقاومی است.

آن‌ها تا ۱۰ سانتی‌متر رشد قدی دارند. وزن گونه‌ی بالغ آن‌ها از ۱۷ تا ۱۹ گرم است.

زادگاه فنچ راه‌راه کشور استرالیاست. این نژاد از فنچ‌ها نژادی اجتماعی و فعال هستند. البته می‌توان گفت که آن‌ها پرخاشگر و سلطه‌جو هستند و بر مکان زندگی‌شان احساس مالکیت دارند.

آن‌ها خوب آواز نمی‌خوانند اما زاد و ولد زیادی دارند.

ویژگی‌های ظاهری فنچ راه‌راه

دلیل نام‌گذاری این فنچ‌ها الگوی راه‌راه بر روی بدنشان است.

این خطوط معمولاً بر روی سر و بالای قفسه‌ی سینه مشاهده می‌شود. شکم آن‌ها معمولاََ سفید است؛ همچنین معمولاً رنگ قهوه‌ای بر روی گونه‌ها و زیر بال‌ها دیده می‌شود.

معمولاً دو طرف بدنشان خال‌خالی است. فنچ‌های راه‌راه خودشان رنگ‌های متفاوتی دارند. یک گونه از آن‌ها کاملاً سفید است. یکی از این انواع فنچ راه‌راه معمولی استرالیایی است.

فنچ راه‌راه معمولی استرالیایی

در ادامه ویژگی‌های دقیق فنچ راه‌راه معمولی استرالیایی را برای شما شرح می‌دهیم.

راه راه معمولی استرالیایی
فنچ راه راه معمولی استرالیایی
  • پرنده‌ها‌ی نر: سر این پرنده‌ها خاکستری و نوک فنچ‌های نر این نژاد قرمز است. گونه‌ها به رنگ نارنجی مایل به قهوه‌ای هستند. الگوی راه‌راه گلوی آن‌ها را می‌پوشاند و کمی پایین‌تر از گلو یک بخش کاملاً مشکی وجود دارد. زیر بال‌ها به رنگ قهوه‌ای مایل به قرمز است و خال‌های سفید در زیر بال‌ها وجود دارد. رنگ بال‌ها و پشتشان خاکستری – قهوه‌ای است.
  • ماده‌ها: تماماً خاکستری هستند. زیر بدنشان به رنگ زرد کم‌رنگ است. لکه‌ی اشک چشم به رنگ مشکی دارند. ماده‌ها بر روی دمشان خال دارند و طرح راه‌راه روی بدنشان ندارند.

یک نوع دیگر از انواع فنچ راه‌راه، فنچ تیمور راه‌راه است که در ادامه به بررسی آن می‌پردازیم. همچنین اگر دوست دارید جنسیت فنچ خود را تشخیص دهید، مقاله زیر را حتماََ مطالعه کنید.

جنسیت فنچ را از چه طریقی می‌توان تشخیص داد؟

فنچ تیمور راه‌راه

گونه‌ی نر این نوع طرح راه‌راه ندارد. در عوض بر روی قفسه‌ی سینه یک نوار مشکی باریک دارد. رنگ شکم بیشتر زرد رنگ‌پریده است و ماده‌ها هم مثل نرها هستند.

جهش‌های فنچ راه‌راه

این گونه از انواع فنچ جهش‌های ژنتیکی زیادی دارد که از تلاقی این جهش‌ها فنچ‌های دیگر در انواع جدید به وجود آمده است.‌

در ادامه خصوصیات بعضی از جهش‌های فنچ راه‌راه را در اختیار شما قرار می‌دهیم.

فنچ راه‌راه ابلق

یکی از انواع فنچ راه‌راه، فنچ راه‌راه ابلق (Pied) است.

لکه‌های سفیدی بر روی بدن این پرنده وجود دارد.

بعضی از پرنده‌ها تعداد زیادی از این لکه‌ها را بروی بدن دارند، به طوری که کاملاً سفید هستند و طرح راه‌راه ندارند. به این پرنده‌ها تمام ابلق می‌گویند.

ابلق
فنچ راه راه ابلق

فنچ راه‌راه سفید

هم نر و هم ماده‌ی این زیر گونه کاملاً سفید هستند. این فنچ‌ها طرح راه‌راه و لکه‌ی اشک چشم ندارند.

فنچ‌های راه‌راه سفید گاهی ممکن است مقداری پر خاکستری رنگ یا حنایی بر روی پشتشان و بر روی سرشان داشته باشند.

تفاوت جنس نر و ماده‌ی آن‌ها در رنگ نوکشان است. رنگ نوک نرها قرمز و رنگ نوک ماده‌ها نارنجی است.

فنچ راه‌راه حنایی

هر قسمتی که به طور معمول در پرنده‌ی راه‌راه خاکستری است در این گونه به رنگ قهوه‌ای روشن درآمده است.

این فنچ‌ها خطوط راه‌راه دارند و رنگ مشکی خطوط، با رنگ قهوه‌ای جایگزین شده است.

رنگ چشم‌های آن‌ها قهوه‌ای مایل به قرمز است. می‌توان جوجه‌های آن‌ها را از طریق رنگ چشم از گونه‌ی خاکستری تشخیص داد. این گونه زاد و ولد خوبی دارد.

فنچ راه‌راه نوک زرد

یکی دیگر از انواع فنچ راه‌راه، فنچ راه‌راه نوک زرد است.

هم نر و هم ماده‌ی این پرنده دارای نوکی به رنگ زرد روشن هستند.

آن‌ها می‌توانند با هر جهشی از فنچ‌ها تلاقی پیدا کنند. اگر با یک پرنده با رنگ پرهای تیره تلاقی پیدا کند، جوجه‌های جذابی خواهند داشت!

فنچ گلدین یا گولدیان

به این گونه‌ی فنچ، لیدی گلدین نیز گفته می‌شود.

این فنچ از گونه‌های محبوب فنچ است. قد آن‌ها تا ۱۳ سانتی‌متر رشد می‌کند. فنچ‌های گلدین به نوعی تأثیرپذیر هستند. به این معنا که با فنچ‌های دیگر به‌خوبی کنار می‌آیند.

این گونه از انواع فنچ خوب آواز نمی‌خوانند. پرورش آن‌ها کار دشواری است.

گلدین یا گلدیان
فنچ گلدین

دلیل محبوبیت این فنچ‌ها رنگ‌ روشن پرهایشان است.

رنگ پرهای قفسه سینه بنفش و رنگ شکمشان زرد است.

پرهای پشت آن‌ها به رنگ سبز است. همچنین رنگ سر آن‌ها مشکی به همراه رنگ قرمز یا نارنجی است.

به آن‌ها فنچ رنگین‌کمان و سینه بنفش نیز می‌گویند. دلیل این نام‌گذاری رنگ پرهای آنان است.

برای مراقبت بهتر از فنچ‌های خود، مقاله مراقبت فنچ را مطالعه کنید.

فنچ بنگالی

زادگاه این فنچ قاره‌ی آسیا است. اندازه‌ی آن‌ها کوچک است. فنچ‌های این گونه‌ مقاوم هستند و با فنچ‌های دیگر کنار می‌آیند.

قد آن‌ها تا ۱۰ سانتی‌متر رشد می‌کند. فنچ‌های بنگالی رنگ‌ها و نقش‌های مختلفی دارند. رنگ قهوه‌ای در آن‌ها بیشتر است.

آن‌ها به خوبی آواز می‌خوانند و زاد و ولد خوبی دارند. فنچ‌های نر بیشتر از ماده‌ها آواز می‌خوانند.

آن‌ها اغلب شبیه پرنده‌ی نری که پرورشان داده است آواز می‌خوانند. این نژاد اهلی‌شده و بسیار اجتماعی است.

اغلب دیده می‌شود که به همراه فنچ‌های دیگر مشغول مرتب و تمیز کردن پرهایشان هستند. این گونه از انواع فنچ جوجه‌های نژادهای دیگر را به همراه جوجه‌های خود پرورش می‌دهد!

فنچ ستاره‌ای

قد این پرنده‌ها تا ۱۱ سانتی‌متر رشد می‌کند. این گونه برای خو گرفتن به زمان زیادی احتیاج دارد.

آن‌ها گونه‌ی بسیار مقاوم و بسیار تأثیرپذیری هستند به این معنا که با فنچ‌های دیگر کنار می‌آیند. این گونه صدای تقریباً آرامی دارد.

زادگاه این نژاد کشور استرالیا است. این نژاد به داشتن طبیعتی آرام و ساکت معروف است.

آن‌ها در گروه‌های متوسط یا خیلی بزرگ دیده می‌شوند.

فنچ‌های ستاره‌ای زاد و ولد بسیار خوبی دارند. این گونه از انواع فنچ بیشتر از دانه‌ها و حشرات تغذیه می‌کند.

انواع فنچ
فنچ ستاره ای

تشخیص این فنچ بسیار راحت است. قفسه‌ی سینه فنچ ستاره‌ای به رنگ زرد مایل به سبز و پشت آن‌ به رنگ سبز زیتونی است. این فنچ‌ها بر روی گلو خال‌های سفیدی دارند و صورتشان به رنگ قرمز روشن است.

فنچ جغدی

دلیل این نام‌گذاری شباهت رنگ و نقش‌های این پرنده به جغد است. این گونه اجتماعی است و رفتاری دوستانه دارد. آن‌ها کاملاً تأثیرپذیر و تابع هستند به این معنا که به خوبی با نژادهای دیگر کنار می‌آیند. خو گرفتن آن‌ها احتیاج به زمان دارد.

آن‌ها بسیار مقاوم هستند و زاد و ولد خوبی دارند. قد فنچ جغدی تا ۱۰ سانتی‌متر رشد می‌کند. وزن نمونه‌ی بالغ آن‌ها از ۱۵ تا ۱۷ گرم متغیر است. این گونه از انواع فنچ کمی کمیاب‌تر از گونه‌های دیگر هستند، بنابراین قیمت آن‌ها بیشتر است.

بدن آن‌ها خاکستری مایل به قهوه‌ای است و بال‌های خال‌خالی سیاه و سفید دارند. دمشان تیره‌رنگ است. بالای قفسه‌ی سینه فنچ جغدی به رنگ سفید است.

نشانه‌ای که این گونه را متمایز می‌کند صورت سفیدش است. نوار مشکی باریکی اطراف صورت وجود دارد و یک نوار مشکی دیگر در زیر قفسه‌ی سینه است. این فنچ‌ها نوک آبی-خاکستری دارند.

فنچ توت‌فرنگی

نام دیگر این فنچ‌ها آواداوات سرخ است. این گونه اندازه‌ی کوچکی دارد. رنگ آن‌ها قرمز است و خال‌های سفیدی دارند. قد آن‌ها از ۹ تا ۱۰ سانتی‌متر متغیر است. نمونه‌ی بالغ فنچ توت‌فرنگی فقط ۷ گرم وزن دارد!

فنچ توت‌فرنگی برای خو گرفتن نیاز به زمان دارد و بسیار مقاوم است.

این فنچ‌ها عمر طولانی دارند. علاوه بر رنگ قرمزش این پرنده به توانایی آوازش نیز شهرت دارد.

پرورش این فنچ نیاز به مهارت دارد. نرهای این پرنده صدایی همانند صدای فلوت دارند اما صدای ماده‌ها همانند صدای نرها بلند نیست.

انواع فنچ
فنچ توت فرنگی

فنچ پاکستانی یا ادویه‌ای

این نژاد بر روی قفسه‌ی سینه خود طرح‌های پولک مانند دارد.

رنگ سر، پشت، دم و بال‌های آن معمولاً قهوه‌ای است. این نژاد سیزده زیرگونه دارد.

فنچ‌های چاشنی کمی بزرگ‌تر از فنچ‌های دیگر هستند. قد آن‌ها تا ۱۱/۵ سانتی‌متر رشد می‌کند و وزنشان تقریباً ۹/۵ گرم است.

آن‌ها بسیار مقاوم، تأثیرپذیر و تابع هستند و به خوبی با فنچ‌های دیگر کنار می‌آیند. این فنچ‌ها زیاد آواز نمی‌خوانند. پرورش آن‌ها کار دشواری است. این گونه از انواع فنچ طبیعتی آرام دارند و اجتماعی هستند.

فنچ نرگسی

نام‌های دیگر این پرنده، فنچ مصری، فنچ جاوه، فنچ جاوا و فنچ برنج یا گنجشک برنج است.

زادگاه این فنچ جاوه است. این فنچ در اندونزی و بالی نیز یافت می‌شود.

آن‌ها اندازه‌ی بزرگی نسبت به دیگر فنچ‌ها دارند. قد این پرنده از ۱۴ تا ۱۷ سانتی‌متر متغیر است.

این گونه از انواع فنچ روز به روز محبوبیت بیشتری پیدا می‌کند. برای تغذیه دانه‌های بزرگ‌تر را ترجیح می‌دهند.

آن‌ها در گله‌های بزرگ به مزارع برنج می‌روند و از برنج تغذیه می‌کنند. به همین دلیل در گذشته محبوبیتی نداشتند. البته به همین دلیل به آن‌ها فنچ برنج و گنجشک برنج می‌گویند.

کشاورزان تعداد زیادی از این فنچ‌ها را از بین برده‌اند. متأسفانه این پرنده در زادگاهش در لیست گونه‌های در معرض خطر قرار گرفته است.

انواع فنچ
فنچ نرگسی

فنچ سر آلویی

نام دیگر این فنچ، فنچ گیلاسی است. قد آن‌ها ۱۱ الی ۱۳ سانتی‌متر رشد می‌کند.

این فنچ رابطه‌ی نزدیکی با فنچ ستاره‌ای دارد و بومی استرالیا است.

فنچ الماسی دم آتشین

زادگاه این فنچ استرالیا است و مشخصه‌ی آن پرهای قرمز و لکه‌های سفید در پهلوهایش است.

یکی از انواع اهلی این نژاد فنچ الماسی زرد است که به جای پرهای قرمز پرهای نارنجی دارد.

فنچ طوطی وار

فنچ طوطی وار دم‌کوتاه یا صورت سرخ، فنچ طوطی‌وار گلو سرخ و فنچ طوطی‌وار صورت آبی از انواع این نژاد هستند. قد آن‌ها بین ۱۰ تا ۱۲/۵ سانتی‌متر است.

زادگاه آن‌ها جزایر ساموآ و جزایر همسایه در سواحل شرقی استرالیا است.

پرهای آن‌ها به رنگ‌های قرمز، سبز و آبی است.

نگه‌داری از این فنچ آسان است. آن‌ها به اندازه‌ی دیگر انواع فنچ‌ها اجتماعی نیستند، اما اگر فضای کافی وجود داشته باشد، با هم گونه‌هایشان و گونه‌های دیگر کنار می‌آیند.

پیشنهاد می‌کنم برای نگهداری بهتر از فنچ‌ها مقاله زیر را مطالعه کنید.

ویژگی قفس مناسب برای فنچ

فنچ گلو بریده

نام‌های دیگر این فنچ، فنچ روبان دار، فنچ پاپیونی و فنچ یقه قرمز است.

این پرنده در بسیاری از کشورهای آفریقایی یافت می‌شود.

آن‌ها نسبتاً تهاجمی هستند و لانه‌ی فنچ‌های دیگر را خراب می‌کند. البته اگر آن‌ها با گونه‌ی خودشان یا گونه‌ی مشابهِ تنومندی هم‌قفس نشوند با آن‌ها کنار می‌آیند.

انواع فنچ
فنچ گلوبریده

فنچ نوک مومی گلناری

آن‌ها اندازه کوچکی دارند. با این حال برای زندگی نیاز به فضای زیادی دارند.

این فنچ‌ها در قفس‌های شلوغ، مضطرب و کمی تهاجمی می‌شوند.

آن‌ها در حیات وحش نیز یافت می‌شوند. می‌توان آن‌ها را در کشورهای گرمسیری و نیمه گرمسیری آفریقا پیدا کرد.

این گونه از انواع فنچ قیمت بالایی دارند.

نوک مومی‌ها گونه‌های دیگری نیز دارند و قد آن‌ها تا ۱۰ سانتی‌متر رشد می‌کند.

نوک نقره‌ای بلوطی

اسم‌ها دیگر این پرنده مانیکین سر سیاه، مونیا و راهبه است.

قد آن‌ها تا ۱۱ الی ۱۲ سانتی‌متر رشد می‌کند.

آن‌ها طیف گسترده‌ای در آسیا دارند. از جمله جنوب چین، شمال شرق هند، اندونزی، مالزی، تایلند، ویتنام، تایوان، سنگاپور، فیلیپین، این طیف گسترده ۱۰ زیر گونه دارد.

تعدادی از نوک نقره‌ای‌های بلوطی در هاوایی زندگی می‌کنند.

آن‌ها پرندگانی اجتماعی هستند؛ هر کجا که چمنزار و آب باشد به آنجا هجوم می‌برند.

فنچ طوطی‌وار دم سنجاقی

نام‌های دیگر این پرنده مونیای دم‌دراز، فنچ طوطی‌وار شکم زرد و فنچ شکم قرمز است. خواستگاه آن‌ها قاره آسیا است. آن‌ها در کشورها و شهرهای تایلند، سوماترا، جاوه، میانمار جنوبی، شبه‌جزیره‌ی مالایا و شمال جزیره‌ی برنئو یافت می‌شوند. این گونه از انواع فنچ به راحتی می‌ترسد اما کنجکاو و فعال است.

این فنچ‌ها ممکن است خجالتی به نظر برسند. فنچ‌های طوطی‌وار دم سنجاقی در فضای کوچک عصبی می‌شوند. توانایی آن‌ها در آواز خواندن ضعیف است. قد آن از ۱۳ تا ۱۵ سانتی‌متر رشد می‌کند و وزن آن تقریباً ۱۰ تا ۱۹ گرم است. آن‌ها در جنگل‌ها و در میان درختان بامبو و بوته‌ها زندگی می‌کنند و در مزارع برنج از محصول برنج تغذیه می‌کنند.

نوع نر این فنچ‌ پرهای سبزرنگی بر روی بال‌ها و پشتش دارد. رنگ آبی روشنی پیشانی، گونه‌ها، صورت و قفسه‌ی سینه را می‌پوشاند. نوکش مشکی است و رنگ شکم و بالای دم و بین بال‌های آن قرمز است. همچنین رنگ پهلوها و زیر دم زرد یا نارنجی است. نوع ماده این نوع تقریباً رنگ مشابهی دارد.

انواع فنچ
انواع فنچ

کلام آخر

در آخر امیدواریم که این مقاله برای شما مفید واقع شده باشد. جهت خرید و فروش انواع پرندگان می‌توانید به اپلیکیشن واسط کالا مراجعه نمایید. از همراهیتان با واسط پت سپاسگزاریم!

منابع:
Omlet.co.uk
Howdypets.com

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *