سگ نژاد اسکیمو به‌عنوان یک نمونه اولیه اشپیتز، نامیده می‌شود. در حقیقت، سگ اسکیمو آمریکایی یکی از انواع اشپیتز تولیدشده در آلمان، تحت تأثیر نژادهای دیگر اشپیتز قرارگرفته و نژادهای دیگر متروک شده است.
در اوایل دهه ۱۹۰۰، دو گروه از سگهای سفید با اندازه متوسط وجود داشت که اگرچه از نژادهای خالص بودند، اما از نژاد خود حذف شدند. سرنوشت آن‌ها ناشناخته باقی ماند، اما این احتمال وجود دارد که آن‌ها حیوانات خانگی مردم کارگر شده باشند. وقتی کارگران اروپایی به آمریکا آمدند، سگ اسکیمو را به‌عنوان کارگران عمومی مزرعه و نگهبانان با خود آوردند. این سگ‌ها موردعلاقه مجریان سیرک قرار گرفتند. تماشاگران اغلب یکی از توله‌های خانواده این نژاد که از اجراکنندگان خیره‌کننده، سیرک بودند را می‌گرفتند و آنجا را ترک می‌کردند. بسیاری از اسکیموهای (سگهای اسکیمو) امروزی را می‌توان در اجداد سیرک خود جستجو کرد.
آنچه در ادامه می‌خوانید
تاریخچه
سگ ژرمن اشپیتز به‌صورت مستقیم از سگهای گله پرموی قطب شمال مانند ساموید نشأت گرفته است. گفته می‌شود توسط دزدان دریایی به اروپا راه یافته‌اند. از انواع متوسط و کوچکش به‌عنوان همراه و از نوع غول‌پیکرش برای کار در مزارع بهره برده می‌شد. سگ اسکیمو آمریکایی در اصل اشپیتز آلمانی نامیده می‌شد. نژادی از نژاد سگهای وایکینگ باستان که دارای سابقه طولانی است. این نژاد محبوب ملکه ویکتوریا بود و به همین دلیل گاهی او را Victorian Pom می‌نامیدند.
بعد از آن زمان این نژاد با استانداردهای خاص خود شروع به پرورش یافتن نمود. سگ اشپیتز آلمانی کوچک (سایز ۵ تا ۱۰ کیلوگرم) بسیار شبیه به نژاد اولیه بود، اما آنان دو نژاد متفاوت‌اند. امروزه ژرمن اشپیتز کمیاب و از شهرت چندانی حتی در زادگاه خود برخوردار نیست. پس از جنگ جهانی اول، نام نژاد به نژاد سگ اسکیمو آمریکایی تغییر یافت تا هرگونه واژه ژرمنی از نام آن حذف شود. این همسفر محبوب خانوادگی و سگ مزرعه‌ای هنگام مهاجرت خانواده‌ها از آلمان به آمریکا آمدند، اما با راه یافتن این نژاد در سیرک‌ها محبوبیت آن بیشتر شد. بیشتر اسکیموها به‌عنوان حیوانات خانگی و سگهای مزرعه نگهداری می‌شدند.
ویژگی سگ اسکیمو
سگهای اسکیمو سگ‌هایی باهوش و بازیگوش هستند که در هر فرصتی برای سرگرم کردن دیگران هیجان‌زده می‌شوند. سه نوع متفاوت از این نژاد سفید و پشمالوی دوست‌داشتنی وجود دارد:
- عروسکی
- مینیاتور
- استاندارد
اندازه آن هرقدر هم باشد به ورزش و توجه زیادی نیاز دارد تا کسل نشود. این نژاد اگر بی‌حوصله شود می‌تواند مخرب باشد. این نژاد هوشمند به صاحبی نیاز دارد که در آموزش ثابت باشد و تسلیم نشود، اما سگهای اسکیمو بازیگوش هستند بنابراین احساس شوخ‌طبعی جز لاینفک این نوع است.
خصوصیات ظاهری
پوشش ضخیم و متراکم دولایه نژاد سگ اسکیمو ممکن است سفید یا سفید با کرم باشد. وزن متناسب با قد است و معمولاً بین ۱۰ تا ۳۵ کیلو پرورش داده می‌شود. این نمونه از نظر ظاهر باید قوی و هوشیار به نظر برسد. اساساً قد این سگ جمع‌وجور خوش‌قیافه از استخوان‌های کتف سنجیده می‌شود. این نژاد دارای چشمانی تیره و باهوش و سیمایی هوشیار هست.
پوشش ظاهری سگ اسکیمو ضخیم و دارای گردنی کلفت، پاها با پوشش متراکم با رنگ دیگری از کتف و سینه جداشده است. پوشش تماماً سفید یا سفید با کرم است و در حالت طبیعی و بدون اصلاح است. دم پرپشت بالا قرارگرفته و از پشت حمل می‌شود، اما ممکن است درحالی‌که سگ در حالت استراحت است، آن را رها کند. این نژاد راه رفتن جسورانه‌ای دارد و سر خود را با افتخار حمل می‌کند. او مشتاق سرگرم کردن است و هرگز نباید خجالتی و پرخاشگر باشد.
خصوصیات رفتاری
سگ نژاد اسکیمو استاد سرگرم‌کنندگی است. این موجود دوست‌داشتنی می‌داند چگونه برای به دست آوردن چند خنده و در هر فرصتی نمایش اجرا کند. آن‌ها باهوش و مصمم هستند و سعی می‌کنند که مردم را برای به دست آوردن خواسته‌هایشان که معمولاً خوراکی‌های بیشتر یا شام دوم است رضایت بقیه را جلب کنند. گرچه ممکن است کمی طول بکشد تا با غریبه‌ها گرم بگیرند، اما آن‌ها با همه دوستانه رفتار می‌کنند. افراد جدید به‌سادگی به سمت آن‌ها جذب می‌شوند و فرصتی برای خودنمایی پیدا می‌کنند.
آن‌ها خیلی خوب می‌پرند و عاشق ایستادن بر روی پاهای عقبی‌شان هستند. این نژاد مشتاق جلب‌توجه کردن و خوشنود نمودن صاحبش هست. ازآنجاکه ممکن است هنگام شنیدن زنگ درب و یا ورود افراد ناشناس چندین بار پارس کند بهتر است به‌خوبی از سنین تولگی آموزش‌دیده تا این عادت به همراه نداشته باشد. بسیار هوشیار، شجاع و سرگرم‌کننده‌اند. اگر آموزش نبینند تا انسان را به‌عنوان رئیس خود بپذیرند، گوش‌به‌فرمان وی نخواهد بود. این نژاد اگر از سوی صاحبش اجازه بیابد می‌تواند به سگی سلطه‌جو مبدل شود.
طریقه برخورد با سگهای اسکیمو
سگهای اسکیمو عاشق خانواده و صاحبشان هستند و به توجه زیادی، احتیاج دارند. به همین خاطر اگر برای مدت زیادی تنها بمانند شرور و لجباز می‌شوند. اگر شما به این سگ نشان ندهید که در تربیت جدی و قاطع هستید، خیلی با کودکان مأنوس نخواهند شد. البته اگر کودکان نحوه برخورد با او را بدانند می‌توانند باهم رابطه خوبی برقرار نمایند. اگر این نژاد از تولگی به‌خوبی اجتماعی نشود، نسبت به سایر حیوانات و سگ‌ها می‌تواند تندخو باشد. بهتر است برای اینکه شما را به‌عنوان رهبر و راهنما بپذیرد و همچنین انرژی فیزیکی و روانی‌اش را تخلیه کند، آن را به پیاده‌روی روزانه ببرید.
یکی از مواردی که باید حواستان به آن باشد این است که پرپشت بودن موهای سگ اسکیمو و پیشینه‌ی تاریخی این نوع سگ، باعث شده که زیاد از خیس شدن خوششان نیاید چون اگر اجدادشان خیس می‌شدند، امکان یخ زدنشان توی هوای بسیار سرد و قطبی زیاد می‌شد. پس سگ اسکیمو موقع خیس شدن با سرعت زیادی خود را به درودیوار و فرش می‌مالد تا خشک شود.
سطح انرژی
ورزش یک سبک زندگی فعال و ایده‌آل برای نژاد سگ اسکیمو آمریکایی است. این نژاد سگی فعال و پرانرژی است که به ورزش زیادی نیاز دارد. روزانه حداقل به یک ساعت ورزش نیاز دارد. ورزش بدنی کافی نیست همچنین باید ذهن خود را ورزش دهد. بدون ورزش کافی، ممکن است از قیافه بیفتند و جثه سنگین و تنومند آن‌ها بدفرم خواهد شد. آن‌ها دوست دارند غذا بخورند و مستعد چاقی هستند. این نژاد بازیگوش غالباً از صاحبان خود مقاومترهستند. سگ اسکیمو آمریکایی سگ‌هایی مقاوم و با استقامت بالا هستند. یک سگ اسکیمو آمریکایی که از سلامتی خوبی برخوردار است، ممکن است بتواند مسافت طولانی بدود چون قدرت بدنی بالایی دارد.
الزامات
سگهای اسکیمو آمریکایی در صورت داشتن فرصت بیرون رفتن برای سوزاندن انرژی، از همراهان عالی هستند. آن‌ها می‌توانند با بسیاری از شرایط زندگی، ازجمله آپارتمان‌ها سازگار شوند، اما تمایل نژاد به پارس کردن ممکن است روابط با همسایگان را تحت‌فشار قرار دهد. فضای باز بهترین جایی است که این نژاد دوست دارد در آنجا بازی و ورزش کند. به شرطی که کسی او را همراهی کند. در غیر این صورت این نژاد بازیگوش گاه ممکن است سرگردان شود، بنابراین لازم است در مناطق محصورشده و تحت نظارت شدید قرار بگیرد.
آن‌ها عاشق برف هستند و ساعت‌ها در آن با سروصدا بازی می‌کنند. اگرچه این نژاد ساخته‌شده است تا در برابر آب‌وهوای نامناسب مقاومت کند و فضای بیرونی را دوست دارد، اما شخصیت سگ اسکیمو ایجاب می‌کند که در خانه با مردمش زندگی کند. اگر در خارج از خانه باقی بماند، ممکن است پارس کند، حفاری کند یا بیش‌ازحد رانده شود و محیط را ترک کند؛ اما برای دویدن باید بیرون برود. پس اگر ورزش موردعلاقه شما هم دویدن هست سگ اسکیموی شما نیز می‌تواند پا به‌پای شما هر مسافتی را بدود و بهترین همراه شما باشد. آن‌ها به فضای آزاد و وسیعی برای شیطنت و بازی کردن احتیاج دارند.
تغذیه
سگ نژاد اسکیمو آمریکایی مستعد پرخوری هستند و انگیزه غذایی بالایی دارند؛ اما این نژاد در جلسات آموزشی به‌خوبی به درمان پاسخ می‌دهد. رژیم غذایی توصیه‌شده برای اکثر سگهای اسکیمو آمریکایی روزانه حدود ۲ فنجان غذای خشک باکیفیت بالا، بر اساس میانگین وزن و میزان فعالیت سگ است. این مقدار باید بین دو وعده غذایی تقسیم شود. این نژاد نسبت به نژادهای دیگر گرایش ندارند. این سگ‌ها از غذای خود محافظت می‌کنند؛ درحالی‌که یک اسباب‌بازی جورچین توزیع‌کننده غذا می‌تواند به ورزش مغز او کمک کند و با این وسیله آموزشی می‌تواند برای محافظت از غذای خود نیز تمرین کند. نکته قابل‌توجه اینکه به کودکان نباید اجازه داد موقع غذا خوردن سگ‌ها به غذای آن‌ها دست بزنند یا غذایشان را بردارند.
پیشنهاد می‌کنیم مطالعه‌ی مطلب تغذیه سگ را از دست ندهید.
سلامتی و نظافت
امید به زندگی و طول عمر سگهای اسکیمو حدود ۱۲ تا ۱۵ سال است.
یک سگ اسکیمو پوشش ضخیم و کلفتی دارد که ریزش مو زیادی دارد. این خصوصیت برای این است که هوای سرد مناطق سردسیری باعث پرپشت و بلند شدن موهای این نژاد شده، موهای این سگهای دوست‌داشتنی به مراقبت روزانه و برس کشیده شدن احتیاج دارد. شما می‌توانید موهای بلندشان را شانه بکشید ولی برای اینکه لایه‌های کوتاه و ضخیم زیرین موهایشان نمدی نشود حتماً از برس‌های مخصوص استفاده کنید. چون به آراستگی کمی احتیاج دارند.
برس زدن هفتگی از نمدی شدن موهای نژاد سگ اسکیمو جلوگیری می‌کند و باعث کاهش خز در اطراف خانه می‌شود. برس زدن روزانه ممکن است در دوره‌های ریزش فصلی لازم باشد. استحمام باید فقط در صورت لزوم برای جلوگیری از تحریک پوست انجام شود. مرتب کردن ناخن به‌طور منظم به شما کمک می‌کند تا از شکاف دردناک، ترک‌خوردگی یا شکستگی جلوگیری کنید. اگر این نژاد به‌اندازه کافی ورزش نکند و یا بیش‌ازحد تغذیه نشود، می‌تواند به‌راحتی وزن خود را افزایش دهد.
پیشنهاد می‌کنیم مطلب سلامت سگ را در این رابطه مطالعه نمایید.
بیماری‌های تهدید کننده سگهای اسکیمو
سگ نژاد اسکیمو مستعد دیسپلازی مفصل ران هستند. دیسپلازی نوعی بیماری ارثی است که در آن استخوان ران به‌آسانی به سمت ران نمی‌گنجد. بعضی از سگ‌ها روی یک یا هر دو پای عقب خود احساس درد و لنگیدن می‌کنند؛ اما برخی دیگر هیچ نشانه‌ای از ناراحتی ندارند. (غربالگری با اشعه ایکس امن‌ترین راه برای تشخیص این مشکل است.) درهرصورت، آرتروز با افزایش سن سگ ایجاد می‌شود. سگ‌هایی که دیسپلازی مفصل ران دارند نباید پرورش داده شوند؛ بنابراین اگر در حال خرید توله‌سگ هستید، از پرورش‌دهنده سؤال کنید که والدین ازنظر دیسپلازی مفصل ران آزمایش‌شده‌اند و مشکلی ندارند.
بیماری دیگری که ممکن است گریبان گیر سگ اسکیمو شود آتروفی پیش‌رونده شبکیه است. آتروفی پیش‌رونده شبکیه نوعی بیماری چشم است که باعث جدا شدن تدریجی شبکیه می‌شود که در خانواده سگ اسکیمو شایع است. در مراحل اولیه بیماری، سگهای آلوده شب‌کور می‌شوند. آن‌ها در طول روز با پیشرفت بیماری بینایی خود را از دست می‌دهند. بسیاری از سگهای آلوده تا زمانی که محیط پیرامونشان ثابت بماند با بینایی محدود یا ازدست‌رفته خودسازگار می‌شوند؛ پس به چشم‌ها و مجاری اشک توجه زیادی داشته باشید. همچنین اغلب سگ اسکیمو به کک حساسیت دارند که باید مراقبت لازم صورت بگیرد.
پیشنهاد می‌کنیم خواندن مطلب بیماری‌های کشنده سگ را از دست ندهید.
سگ‌هایی با قابلیت آموزش بالا
سگهای اسکیمو آمریکایی باهوش، مشتاق رضایت خاطر و سرگرمی اطرافیان هستند. اطاعت اولیه را با سهولت فرا می‌گیرند. آن‌ها به‌خوبی به رفتارها پاسخ می‌دهند و به‌جای تکرار خسته‌کننده، از طریق فعالیت‌های سرگرم‌کننده بهترین نتیجه را در امر آموزش می‌گیرند. اگر این نژاد خسته شده باشد، به‌راحتی اطاعت نخواهد کرد. اگرچه شما هرگز سگ اسکیمو را آموزش نمی‌دهید که پارس کند؛ این‌یک رفتار طبیعی برای این نوع اشپیتز است.
آن‌ها تمایل زیادی به پارس کردن و ابراز وجود دارند که در نژادهای بزرگ‌تر این پارس کردن تبدیل به غرش هم می‌شود. پس خوب است در تولگی به آن‌ها دستور پارس کردن و ساکت بودن را آموزش بدهید که در بزرگ‌سالی دچار مشکل نشوید. می‌توانید به سگ اسکیمو بیاموزید که وقتی زنگ خانه به صدا درمی‌آید به خانه خود برود تا رفتارهای هیجان‌زده مهمانان را کاهش دهد. سگ اسکیمو باید به‌خوبی آموزش ببیند در غیر این صورت به‌طور غریزی پرندگان، همستر و جوندگان و حیوانات خانگی کوچک را تعقیب می‌کند.
آموزش پیشرفته
سگ نژاد اسکیمو آمریکایی در اصل به‌عنوان یک سگ سیرک شناخته می‌شده به خاطر همین طبیعی است که در ترفندهای پیشرفته و اطاعت و فرمان‌برداری آموزش پذیر است.
این نژاد در مهارت، چابکی، مسابقات دیسکی، رالی و سایر مسابقات با انرژی بالا فعالیت می‌کند که در آن رشته‌ها نسبت به همنوعان خود برتری دارد. سگهای ورزشی اسکیمو آمریکایی اگرچه یک سگ شکاری نیستند، اما این سگ‌ها به خاطر حس بویایی قوی و قدرت بالای جست‌وجوی شکار در مسابقات شکار طعمه به‌خوبی عمل می‌کنند.
سگ اسکیمو مقاومت ذاتی بالایی دارد شاید به این خاطر که نیاکانشان در مناطق سردسیری برای کشیدن سورتمه‌ها تربیت می‌شدند. همین مسئله باعث شده که دونده‌های خیلی خوبی باشند.
سگ اسکیمو اگرچه انرژی زیادی دارد، اما سگهای سورتمه نیستند. آن‌ها به‌عنوان همراه پرورش داده‌شده‌اند و بیشتر مناسب سرگرم کردن طرفداران و تماشاچیان ورزش دوست سیرک خود هستند تا کشیدن سورتمه.
تأثیرات هوا بر سگهای اسکیمو
نژاد سگ اسکیمو برای برف و سرما ساخته‌شده‌اند، اما آن‌ها می‌توانند هوای گرم را با ملاحظات کنترل کنند. پوشش کرکی اسکیمو او را در برابر هوای گرم محافظت می‌کند و نباید در تابستان اصلاح شود؛ اگرچه بعضی‌اوقات این نژاد می‌تواند هوای گرم را تحمل کند، اما درجه حرارت شدید ممکن است برای این نژاد سردسیر بسیار آزاردهنده باشد. پس صبح‌های زود یا عصرهایی که هوا خنک‌تر هست زمان مناسب‌تری برای بازی و فعالیت‌های فیزیکی هست. سگ اسکیمو در آب‌وهوای گرم یا در هنگام شرکت در فعالیت‌های سنگین، به مقدار زیادی آب نیاز دارد و باید در خارج از خانه به سایه دسترسی داشته باشد و در داخل خانه به تهویه مطبوع یا پنکه نیاز دارد.
کلام آخر
به پایان مقاله معرفی نژاد سگ اسکیمو رسیدیم؛ امیدواریم خواندن این مقاله برای شما مفید بوده باشد.
جهت خرید و فروش حیوانات خانگی موردنظر خود می‌توانید به سایت یا اپلیکیشن واسط کالا مراجعه نمایید.
منبع:
orvis.com
سلام
ممنون از مقاله خوبی که در مورد این نژاد سگ نوشتین.
وبلاگتون فوق العادست.