سگ پژدر یک نژاد سگ نگهبان از شهرستان پشدر است این نژاد جزو سگ‌های ماستیف است. این سگ از جثه بزرگ واستخوان بندی قوی برخوردار و به‌شدت نترس و شجاع است.
سگ پژدر یک نژاد اصیل است و یک پژدر اصیل به راحتی از یک پژدر دو رگه قابل شناسایی است.
قدیمی ترین سگ گله آسیاست که سابقه ۵۰۰۰ ساله دارد. در کتیبه‌های به جامانده، تصاویری از نژاد سگ پژدر که برای شکار و محافظت از آن‌ها استفاده می کردند نقش شده است.
سگ پژدر در شهرهای بوکان، سردشت، مهاباد، بعضی شهرهای آذربایجان غربی و بخش هایی از کردستان و همچنین در شهرهای کردستان عراق مانند شهرستان پژدره، سلیمانیه و کرکوک وجود دارد.
آنچه در ادامه می‌خوانید
خصوصیات ظاهری
سگ‌های پژدر به رنگ های زرد، سفید شیری، سیاه، قرمز آجری، آبی و ابلق یافت می‌شوند. سگ های پژدر اغلب دارای سر و گردن بزرگ هستند، دهان و بینی آن‌ها اغلب به رنگ سیاه و تیره می باشد. دارای پوست شل و غبغب بزرگ و گوش‌های غیر غضروفی و نرم، مانند پوست هستند.
پوست اطراف گردن و دهان آن‌ها اغلب چین خوردگی دارد. دارای پوزه و فک قوی هستند. قویترین فک‌ها را در بین همه نژادهای سگ کرد دارند.
پوست سگ پژدر دو لایه است. بطوریکه لایه زیرین یک عایق قوی در مقابل سرما و گرما است. پوست خارجی یک عایق در مقابل برف و باران است و استحکام خوبی در درگیری و زخم ها در جنگ بین سگ‌ها دارد و مانع از آسیب بیش از حد به سگ می‌شود.
سگ های پژدر دست‌هایی کشیده و گردنشان نسبتا بلند و دمی افراشته دارند. آناتومی بدن شبیه ماهی است یعنی در جلوی سینه کلفت و پهن و در عقب باریک هستند.
صدای غرش
صدای این سگ‌ها همانند غرش شیر است. جالب است بدانید که سگ های پژدر برخلاف دیگر سگ‌های نگهبان که اغلب گوش های آن‌ها بریده می شوند، گوش های پژدر بریده نمی‌شود. این از خصوصیات ظاهری و اخلاقی این سگ ایرانی است.
ویژگی بارز ظاهر آن‌ها نیز پوست شل و آویزان صورت است که این نژاد را با دیگر سگ ها متمایز می‌کند.
میانگین ارتفاع سگ پژدر نر اصیل در حدود ۷۰ تا ۸۰ سانتی‌متر و همچنین در ماده ها حدود ۶۵ تا ۷۵ سانتی‌متر است. وزن در نرها متوسط بین ۸۰ تا ۹۰کیلوگرم و در ماده ها بین ۷۰ تا ۷۵ کیلوگرم است.
خصوصیات رفتاری
این نژاد نیازمند تربیت درست و اصولی است. از سگ های پژدر به عنوان نگهبان و سگ گله استفاده می شود. این سگ نیز همانند سگ سرابی اغلب مورد استفاده چوپانان قرار می‌گیرد. گله را از حمله هر گونه حیوان وحشی مثل گرگ، خرس و پلنگ در امان نگه می‌دارد. سگ های پژدر خصوصیت حمله به هر تهدیدی را دارند و از همین رو نباید قلاده آن‌ها را در محیط‌های پر رفت و آمد باز گذاشت.
وفاداری
برای صاحب خود وفادار و مطیع است و با کودکان و افراد خانواده ارتباط بسیار خوبی دارد. هوش این نژاد در رتبه بالا قرار می‌گیرد و کاملاً برای یادگیری آموزش‌ها آماده است. ماهیت نگهداری و تربیت سگ پژدر در طول تاریخ به کلی تغییر یافته.
در گذشته اغلب برای نگهبانی از گله، خانه و زمانی برای شکار گوزن و آهو استفاده می‌شد. ولی امروزه سگ های پژدر توسط مربی‌هایی در سرتاسر ایران اهلی شدند. با شیوه خاصی تربیت شده‌اند که برای نگهبانی از باغ، کارخانه و شرکت آموزش دیده‌اند.
این نژاد قدرت غریزه بالایی دارد. می تواند آدم های خوب را از بد تشخیص دهد. (منظور از آدم های بد کسانی هستند که قصد آسیب زدن و صدمه زدن دارند یا دزدها)
سن سگ پژدر
در صورتی که شرایط مناسب تغذیه و مکان نگهداری فراهم باشد، سگ‌های پژدر بطور متوسط ۱۰ تا ۱۳ سال عمر می کنند. اما اگر از این سگ‌ها در مسابقات جنگی استفاده شود، سن آن‌ها به ۶ تا ۸ سال کاهش می‌یابد.
شرایط نگهداری سگ پژدر
سگ‌های پژدر در طول روز نیاز به پیاده‌روی طولانی دارند تا انرژی آن‌ها تخلیه شود. بنابراین باید در محیط‌های باز مانند باغ یا حیاط‌های بزرگ نگهداری شوند و اصلاً برای زندگی در آپارتمان مناسب نیستند.
با توجه به اطلاعاتی که تا اینجا بدست آوردید، فهمیدید که این سگ یک سگ جسور، شجاع، قدرتمند، جنگی، وفادار و مستقل است که دارای هیکل و اندازه بزرگ است.
رابطه سگ پژدر با دیگر سگ‌ها اصلا خوب نیست. دوست دارند که همیشه لیدر باشند و قدرت در دست آن‌ها باشد.
مقایسه ماستیف اسپانیایی و سگ‌های کردی ( پژدر)
تصور عمومی شایع هست که سگ پژدر از نسل ماستیف اسپانیایی هستند این مقاله خلاف این را بیان می‌نماید.
سگ‌های کردی در جهان ثبت نشده اند و تعداد کمی از مردم دنیا سگ پژدر را می شناسند.
دلیل عدم ثبت نام این نژاد چیست؟ بنظر فقط به خاطر فقدان توجه سیاسی مقامات دولت کردستان و ایران و عدم تبلیغ مناسب برای معرفی این نژاد است.
درک نژادها
در بیان تفاوت‌های واضح بین این دو نژاد چند موضوع اساسی وجود دارد. سگ های پژدر بر اساس تاریخ موجود و شواهد حقیقی از زمان تمدن آشوری بوده‌اند در حالی که ماستیف‌های اسپانیایی چنین سابقه تاریخی ندارند. اگر به دقت نگاه کنید، می‌بینید که در جای جای کتیبه‌های آشوری و بابلی شواهدی از سگ پژدر وجود دارد. بعنوان نمونه تصاویری از سگ‌هایی که حیوانات وحشی را شکار می کنند یا در حال مبارزه هستند و یا در حال محافظت از فرماندهان جنگ و پادشاهان هستند.
سگ پژدر سگی با اصالت
سگ پژدر یک سگ با سابقه تاریخی و با ویژگی‌های خارق العاده است. ویژگی‌های شگفت انگیز تاریخی بر اساس سوابق و شواهد که در بالا ذکر شد و ویژگی های این حیوان در حال حاضر شکار حیوانات و حفاظت از گله های بزرگ دام و مبارزه که نیاز به بدنی عضلانی دارد. باخصوصیاتی همچون سبک وزنی و چالاکی و تنفس قدرتمند و سرزندگی همراه است.
مقایسه سگ پژدر با ماستیف اسپانیایی
اگر شما به خوبی نگاه کنید، ویژگی‌های ماستیف اسپانیایی دقیقا مخالف این ویژگی‌ها هست. این بدان معنی است که وزن آن‌ها بسیار سنگین است. باعث می‌شود در مسافرت با مسافت طولانی و پا به پای گله و دام زود خسته شوند.
ماستیف اسپانیایی یک بدن بسیار بزرگ با مقدار زیادی چربی دارد. در مقایسه با چابکی و جنگ سگ پژدر غیر قابل مقایسه است. در حالی که سگ‌های کردی بدنی بدون چربی دارند. همچنین وزن کم آن‌ها را قادر به سفر به همراه گله می نماید. می توان گفت در حیات وحش همانند گرگ، همیشه آماده دفاع هستند.
ماستیف اسپانیایی و مسابقات زیبایی
ماستیف اسپانیایی توانایی تنفس متوسط و پایین دارند. به این معنی است که آن‌ها باید بخشی از روز را صرف انرژی اضافی برای تنفس کنند. ماستیف اسپانیایی تمایل زیادی به جنگ ندارند و اگر چنین اتفاقی بیفتد خیلی زود متوقف خواهند شد. به همین دلیل است که آن‌ها بیشتر در مسابقات زیبایی مشارکت دارند.
اگرچه ما با جنگ سگ‌ها زیاد موافق نیستیم، ولی باید بدانیم این جنگ برای سگ‌های بزرگ و محافظ لازم است. تا حدی که بدن سگ را حفظ کند مخصوصا برای مقابله با حیوانات حیات وحش قوی شوند. در حالی که سگ‌های پژدر درمسابقات مبارزه چندین بار در طول سال شرکت می کنند، برای هر مبارزه به طور متوسط ۳۰ دقیقه مبارزه می کنند.
شما اگر مجذوب ماستیف اسپانیایی با وزن بالای آن حدودا ۱۰۰ کیلوگرم شده اید. بدانید که در مقابل یک سگ پژدر بدون شک، در اولین لحظه نبرد، کمتر نفس می کشد و به سختی شکست خواهد خورد. این یکی از تفاوت‌های بزرگ بین این دو نژاد است.
مقایسه خصوصیات ظاهری
آناتومی ماستیف‌های اسپانیایی نیز مربع شکل است و سر و گردن در کنار پشت و در یک خط صاف قرار دارد، در حالی که آناتومی سگ های پژدر به صورت ماهی است. آن‌ها دارای قفسه سینه وسیع و کمر باریک هستند. سر و گردن نیز توسط سگ پژدر بلند نگاه داشته می شود و همیشه در بالای کمر قرار دارند.
در اکثر تصاویر ماستیف اسپانیایی، شما به وضوح می توانید ببینید که دم این سگ‌ها همیشه عمودی است و بین پاها واقع شده است. (این فقط یک عادت ساده نیست بلکه یکی از ویژگی های اصلی این نژاد است) در حالی که سگ های کردی معمولا دم خود را در یک حالت فر و دایره نگه می دارند و دم بالاتر از کمرشان قرار می‌گیرد.
چین و چروک صورت ماستیف اسپانیایی بسیار زیاد است و دارای چین‌های بزرگ است. در حالی که سگ‌های پژدر دارای چروک های کمتری هستند و اندازه این چین‌ها در مقایسه با ماستیف‌های اسپانیایی بسیار کوچک‌تر و کمتر است.
نکته
داشتن چین و چروک صورت دلیلی برای شباهت و ارتباط دو نژاد نیست. همانطور که می بینید، ماستیف های کانگال، مالاکلی و نئوپلیتیک نیز چهره ی بزرگ و چروک دار دارند.آیا همه این نژادها با ماستیف اسپانیایی ارتباط دارند؟ قطعا خیر.
گوش های ماستیف اسپانیایی بسیار بزرگتر از سگ های پژدر است. گوش ماستیف اسپانیایی کاملا نرم و غضروفی است. در حالی که گوش سگ کردی نیمه غضروفی است و توانایی بلند کردن و پایین آوردن آن را دارد.
کلام آخر
ما به شما پیشنهاد می‌کنیم که برای خرید و فروس حیوانات خانگی خود از قابلیت ثبت رایگان آگهی در سایت یا اپلیکیشن واسط کالا استفاده کنید.
امیدوارم از مقاله ما استفاده ی لازم را برده باشید از همراهی شما با سایت واسط پت سپاسگذارم.