برای اسب که یک حیوان در پایینترین مکان از چرخه طبیعت قرار دارد، بینایی یکی از مهمترین حواس اسبها است. چشمانش روی سرش بلند و پهن است تا تقریباً یک میدان دید ۳۶۰ درجه برای او فراهم کند. او فقط یک “نقطه کور” واقعی دارد آنهم روی بدنش. طبیعت دلایل خودش را دارد. اسبها بهعنوان حیوانات طعمه، باید نگاهی اجمالی به یک شکارچی بالقوه بیندازند که زمان کافی برای فرار داشته باشند. اسبها دید در شب فوقالعادهای نیز دارند. آنها بزرگترین چشمها را در میان پستانداران خشکی دارند. در این مقاله سعی داریم در مورد راههای مراقبت از اسب نابینا صحبت کنیم.
جایگاه حس بینایی
اگرچه اسبها دقیقا مانند ما انسانها ۵ حس دارند؛ اما تحقیقات نشان میدهد که حدود ۳ / ۱ ورودی حسی اسب از چشم حاصل میشود. درصد بسیار بیشتری از مغز نسبت به پیامهای چهار حس دیگر به واکنش و پردازش پیامهای بینایی اختصاص دارد.
از دیدگاه رفتاری، بینایی بیشتر مسئولیت واکنش جنگ یا صلح (واکنشی غریزی در برابر خطر) اسب را بر عهده دارد. اسبها قبل از اینکه به شناسایی یک عامل بپردازند با شنیدن صدای آن فرار میکنند. بهعنوانمثال، وقتی کیسهای پلاستیکی در پشت سر اسب حرکت کند، ممکن است باعث خیزش او به جلو شود. بهمحض اینکه خودش را پیدا کند، ممکن است ناگهان برگردد تا آن را ببیند و رمزگشایی کند که درواقع چه عاملی باعث ترس او شده.
اسب نابینا
حال اسب را بدون توانایی دیدن تصور کنید. یک صدا یا بوی حیرتانگیز ممکن است باعث وحشت او شود. فقط ممکن است به دویدن ادامه دهد تا زمانی که با چیزی برخورد کند. یا ممکن است او بهصورت حلقهای بدود، زیرا توانایی او در تعیین فاصله ازکارافتاده است. او ممکن است هر بار که صدای ناآشنایی را میشنود، بترسد.
به همین دلایل و دلایل دیگر، کوری گاهی انتهای راه است. اسبهای نابینا مخصوصاً در مرحله سازگاری میتوانند برای افراد کمتجربه مشکلآفرین و خطرناک باشند. بعضیاوقات، اسبها از ترک غرفههای خود، وحشتزده میشوند.
مراقبت از اسب نابینا با تغییرات مدیریتی
از دست دادن بینایی الزاماً پایان راه یک اسب را در برندارد. با توجه به دو پارامتر زمان و آموزش، بسیاری از اسبها سازگار میشوند. آنها یاد میگیرند که از حس لامسه، بویایی و شنوایی خود برای جبران نابیناییشان استفاده کنند. اسبها به خوبی با زندگی در تاریکی سازگار میشوند.
مراقبت از اسب نابینا با تغییرات مدیریتی
اسبی که به دلیل بیماری یا جراحت نابینا میشود، اغلب با چند تغییر مدیریتی میتواند ایمن و سالم زندگی کند. برخی از نکات مدیریتی، برای هر ملک یا مجموعهای که اسب در آن زندگی میکند صدق میکند. درحالیکه برخی دیگر مستقیماً به وضعیت اسب مربوط میشوند.
سازگاری با نابینایی
آن دویر، از کلینیک Genesee Valley، در اسکاتسویل، نیویورک، توضیح میدهد که بیشتر اسبها بینایی خود را بهتدریج از دست میدهند.
با کاهش بینایی، سوارکاران ممکن است متوجه شوند که اسب دچار عدم اطمینان تدریجی است. بهویژه در نورهای ضعیف و زمانی که او به موانعی برخورد میکند. در این مواقع، اسب ممکن است بیشتر از حد معمول بایستد یا خجالتی به نظر برسد.
دویر میگوید: “وقتی کوری کامل اتفاق میافتد، بعضی از اسبها یک دوره ترس یا اضطراب را تجربه میکنند. آنها ممکن است دورههایی از حلقه زدن سریع، خشک شدن (حالتی شبیه به انجماد که در اصطلاح گفته میشود خشکش زده) در محل، داشته باشند.”
استیو اسمیت، مدیر Rolling Dog Farm ، پناهگاهی غیرانتفاعی برای حیوانات معلول مستقر در نزدیکی Lancaster، NH، سالها با اسبهای نابینا در هر سن و سال در این پناهگاه کار کرده است. وی خاطرنشان کرد: “اکثر آنها خیلی خوب سازگار میشوند، اما تعداد کمی نیز از آنها سازگار نمیشوند. اینگونه از اسبها بهطورکلی اسبهای پرتحرک، پرتال و ترسناکی هستند. آنها به هر چیز کوچکی واکنش نشان میدهند نسبت به محیط اطراف وحشیانه رفتار میکنند (بهعنوان اسبهای بینا). چگونگی سازگاری اسب با نابینایی باشخصیت حیوان ارتباط دارد و نه با خود معلولیت.”
کنار آمدن اسب با شرایط جدید
نحوه کنار آمدن اسب و خو گرفتن او با شرایط جدید نیز میتواند بهسرعت سازگاری وی بستگی داشته باشد. اسبی که دچار بینایی ناگهانی میشود، ممکن است علائم گیجی و ترس را نشان دهد، برای عادت کردن به وضعیت، چندین روز یا حتی چند هفته زمان لازم است. اسمیت میگوید: “در آن زمان او باید در یک غرفه یا جایگاه امن باشد که بتواند مرزهای خود را بشناسد و در آن احساس امنیت کند.” “بعدازآن، زمان نشان میدهد که اسب چقدر خوب عمل میکند. اما حتی اسبهایی که بهتدریج بینایی خود را از دست میدهند، پسازاینکه جهانشان کاملاً تاریک شد، بازهم به زمان نیاز دارند تا خود را سازگار کنند.”
کنار آمدن اسب با شرایط جدید
دلایل از دست دادن بینایی و نظر یک کارشناس
ریچارد مک مولن، DVM ،DrMedVet ،CertEO، استادیار چشمپزشکی در دانشگاه ایالتی کارولینای شمالی میگوید: “اغلب اوقات اسبهایی با بیماریهای مزمن و موذی که بهآرامی بینایی آنها را ضعیف میکند، تقریباً کاملاً کور میشوند.” دلایل زیادی برای نابینایی در اسب وجود دارد، ازجمله آسیبها و بیماریها. یک اسب ممکن است بینایی یک چشم یا هر دو را از دست بدهد. خوشبختانه اکثر اسبها به خوبی با کاهش بینایی سازگار میشوند و میتوان با خیال راحت آنها را کنترل کرد.”
ریچارد مک مولن، میگوید: “اغلب اوقات اسبهایی با بیماریهای مزمن که بهآرامی بینایی آنها را ضعیف میکند، یا حتی کاملاً کور میشوند خیلی راحت سازگار و با شرایط جدید خو میگیرند.”
در رابطه با مراقبت از اسب نابینا بایستی موارد زیر را رعایت کنید، البته قبل از آن در مورد بیماریهای اسب پیشنهاد میکنیم خواندن مطلب زیر را از دست ندهید:
بیماریهای اسب
فضای زندگی امن
نکته اول در باب مراقبت از اسب نابینا این است که محوطهای را برای زندگی و نگهداری این حیوان نجیب تهیه کنید که تا آنجا که ممکن است بدون خطر و بهاندازه کافی بزرگ باشد تا ازدحام و دستانداز را به حداقل برسانید. از فنسهای سیمی و همچنین قطعات محافظ برای انعطافپذیری ایمن در برابر ضربه استفاده کنید. از نردههای برقی جدا خودداری کنید.
چراگاه یا مرتع را از درختان قطعشده، شاخههای تیز درختان یا سایر ویژگیهایی که میتواند اسب شما را سرنگون کند یا به آن صدمه بزند عاری سازید. سوراخهای احتمالی نعل را با خاک یا شن پرکنید. یک مانع ماسهای در اطراف درختان یا تیرهای چوبی ایجاد کنید. بهتدریج اسب شما خواهد آموخت که آمدن ماسه زیر پاهایش هشداری برای رسیدن به یک عامل خطر یا مانع در اطراف است.اسبهای نابینا وقتی مرزهای خود را تشخیص دهند، معمولاً آنها را به چالش نمیکشند.
استفاده از یک محرک شنیداری
در محلی که برای نوشیدن آب و خوردن علوفه در نظر گرفتهاید، یک زنگوله بادی یا هر وسیلهای که بتواند به اسب شما یک محرک شنیداری بدهد نصب کنید. هنگامیکه اسب را برای اولین بار به یک مرتع یا چراگاه میبرید، او را در واکاوی محیط هدایت کنید و هنگام حرکت با ضربه زدن روی حصار، مرزها را به او معرفی کنید. قبل از اینکه او را رها کنید، همهچیز را ازجمله مخازن آب و در ورودی را به او نشان دهید.
استفاده از یک محرک شنیداری
هنگام ترس، اسبهای نابینا، مانند اسبهای بینا حرکت و دریک خط مستقیم فرار نمیکنند. آنها تمایل به spook زمین دارند و هراسان یک مسیر دایرهای با شعاع کم را انتخاب میکنند (ترس از دویدن، ترس از ماندن). وقتی آنها به حصار برقی برخورد کنند، شوکه میشوند و نمیدانند چه عواملی باعث این امر شده است.
شرایط اسطبل
در رابطه با مراقبت از اسب نابینا بایستی شرایط اسطبل مناسب باشد. در داخل اسطبل غرفهها باید دارای دیوارهای محکم و درهای ایمن و بدون هرگونه برآمدگی باشند. دستگیرههای J شکل روی سطلها و آخورها باید ایمن شوند تا از پارگی پلک جلوگیری کند. پنجرههای هر غرفه، به محفظه ایمنی نیاز دارد و شیشه باید توسط مش سیم یا مانع دیگری محافظت شود. برای اینکه به بازدیدکنندگان هشدار دهید که در این غرفه یک اسب نابینا نگهداری میشود یک تابلو حاوی این مفهوم در آن نصب کنید.
یک نقشه ذهنی
اسبها نسبت به انسانها به محیط خود آگاهی و کنترل بیشتری دارند. این در مورد اسبهای نابینا نیز صدق میکند. Ann Dwyer ، DVM، از کلینیک Genesee Valley Equine، در اسکاتسویل، نیویورک، میگوید: اسبهای نابینا دارای حواس قدرتمندی هستند و به نظر میرسد حس شنوایی و بویایی قویی دارند.
او میگوید: “حس لامسه راهنمای مهمی برای آنهاست. آنها انتهای آزاد عصبی زیادی در پوزه دارند. اسبهای نابینا اغلب خواندن محیط خود را به همان روشی که یک نابینا از انگشتان خود برای خواندن به ریل استفاده میکند انجام میدهند.
یک نکته مهم در رابطه با مراقبت از اسب نابینا که باید در نظر بگیریم این است که هرگز سبیل و موی یک اسب نابینا را قیچی نکنید. سبیل و مو در ناحیه پوزه یک بازخورد حسی را فراهم میکنند. آنها به اسب کمک میکند تا از محیط خود “نقشهبرداری” کند.
خاطرهای از مک مولن در مورد اسب نابینا
ریچارد مک مولن، DVM ، DrMedVet ، CertEO ، استادیار چشمپزشکی دانشگاه ایالتی کارولینای شمالی، یک اسب نابینا را توصیف میکند که برای جراحی آبمروارید به دانشگاه آمده بود. او چندین سال آبمروارید داشت و تا زمانی که جراحی بر روی آن انجامنشده بود کاملاً نابینا بود. ما او را وارد یک غرفه کردیم، و بلافاصله او شروع به مالیدن بینی خود به بالا و پایین دیوارها کرد، و مرزهای خود را تشخیص داد. او دیوارها را بو کرد، سطل آب را پیدا کرد و بعد از ۲۰ دقیقه دانست که هر چیز کجاست. به طوری که هرگز حدس نمیزدید که او نابینا باشد. “دویر توضیح میدهد، این نقشه ذهنی به اسبها اجازه میدهد تا محیط خود را تفسیر و مرزهای آنها را درک کنند. آنها معمولاً به چیزی برخورد نمیکنند زیرا بسیار حساس و محتاط میشوند.
یک نقشه ذهنی
ملاحظات اجتماعی
دویر می گوید برخی از اسبهای نابینا از داشتن یک همراه بینا در اسطیل یا پادو در طول دوره تطبیق خود سود می برند. در حالی که دیگران اگر تنها بمانند از پس مشکلات خود بهتر برمیآیند. او می گوید: “پس از تطبیق بامحیط، بیشتر اسبهای نابینا از زندگی با یک همراه آرام و سازگار لذت می برند. این همراه میتواند هرحیوانی باشد. حیوان بینا ممکن است به عنوان یک”چشم بینا” برای اسب نابینا باشد. “
در بیشتر موارد اسبهای نابینا در گله عملکرد خوبی ندارند. اسبهای دیگر ازآنها فرار میکنند، در غذا با آنها شریک نمی شوند و یا آنها را از کنارخود هل میدهند. اسمیت می گوید: “اسبهای نابینا معمولاً به دلیل فرار از دست یک اسب قلدر یا متعدی با درخت یا حصار برخورد میکنند.”
نکته مهم
در رابطه با مراقبت از اسب نابینا یک دوست همراه از مرتع و یا مزرعهتان انتخاب کنید. نباید او سعی در تعقیب یا آزار اسب نابینا داشته باشد. اسمیت اسبهای نابینای خود را دو به دو یا با یک اسب بینا نگه میدارد. وی میگوید: این به شخصیت فردی اسبها و هوش اجتماعی بستگی دارد. شما بهسرعت خواهید فهمید که چه چیزی برای اسب نابینای خود مفید است.
بااینحال به یاد داشته باشید که یک اسب نابینا احتمالاً با دوست خود پیوند خواهد خورد. بین آن دو یک رابطه بسیار نزدیک ایجاد خواهد کرد. اسمیت میگوید: میتوانید انتظار داشته باشید که هنگام جدا شدن از همراهش مضطرب و ناراحت شود. اگر به هر دلیلی مجبور به جدا کردن آنها هستید، باید بر اساس یک برنامهریزی دقیق عمل کنید.
ملاحظات اجتماعی
تطبیق مالک اسب با شرایط جدید
وقتی اسبی بینایی خود را از دست میدهد، او تنها کسی نیست که با سبک زندگی جدید سازگار میشود. صاحبان نیز باید با شرایط جدید اسب سازگار شوند. اسمیت میگوید: “چالشهایی که با داشتن یک اسب نابینا به وجود میآید باید رفع شود، اما اگر صاحب آن نیز تمایل به ایجاد این تغییرات داشته باشد، اسب نابینا میتواند کیفیت زندگی فوقالعادهای داشته باشد. “بهعنوانمثال اگر اسب از هر دو چشم نابینا شود، مالک باید بلافاصله تنظیماتی را در نحوه رسیدگی و مراقبت از اسب نابینا انجام دهد. این شامل مکالمه مداوم با او و لمس وی برای انتقال حس اطمینان به او است تا به نتیجه برسد محیط اطرافش تحت کنترل است و وحشتزده نشود.
دویر میگوید اسبهای نابینا با صدا، بو و لمس کردن، سوارکاران و صاحبانشان را تشخیص میدهند. وی میگوید: ” در دوره تطبیق و تنظیمات و بعدازاینکه اسب کوری را پذیرفت از صدای خود بهطور مداوم استفاده کنید.”
نکته
در اسرع وقت نشانههای کلامی برای “Whoa” را بیاموزید و همیشه با همان لحن از صدا صحبت کنید. دویر میگوید: “بهطور مشابه، نشانههایی برای راه رفتن و قدم زدن میتواند درحالیکه اسب درحرکت است، آموزش داده شود. باید نشانههای دیگری ایجاد شود تا اسب را از انسداد در مسیر خود آگاه سازد.” بهعنوانمثال، شما میتوانید احساس اسب را نسبت به مانع قریبالوقوع بهبود بخشید و با استفاده از یک چوب دور مانع بچرخید تا اسب بتواند فاصله خود را بسنجد.
تکنیکهای آموزشی مهم هستند، اما یکنواختی نیز مهم است: دویر میگوید: “یک رویکرد ثابت هنگام سلام دادن به اسب – مانند نزدیک شدن و لمس یک شانه هنگام صحبت با صدای ثابت – توصیه میشود. اسبهایی که مضطرب هستند ، معمولاً با یک تماس اطمینانبخش، همراه با نشانههای کلامی ثابت از یک مسئول آشنا، آرام میشوند.”
باورهای غلط
اسمیت خاطرنشان میکند یک باور غلط رایج در مورد خطرناک بودن اسبهای نابینا وجود دارد. بااینحال، طبق تجربه وی، این حیوانات بهویژه درحرکت خود احتیاط میکنند تا آسیب نبینند. آنها همچنین اعتماد و پیوستگی با دستاندرکاران خوددارند. وی میگوید: “متأسفانه افسانه خطرناک بودن بسیاری از افراد را از داشتن فرصتی برای نگهداری از اسب نابینا بازمیدارد. دامپزشکانی نیز وجود دارد که نگران مسئولیت مراقبت از یک اسب نابینا هستند و به مشتری خود توصیه نمیکنند یک اسب نابینا داشته باشد.
باورهای غلط
پیوند عاطفی
اسمیت ادامه میدهد: “اما اگر به اسب فرصتی بدهند، بیشتر صاحبان آنها از اینکه اسب آنها چقدر خوب عمل میکنند تعجب میکنند. پیوندی که با یک اسب نابینا ایجاد میکنید با آنچه با یک اسب بینا ایجاد میکنید بسیار متفاوت است. سطح اعتماد نسبت به آنچه که قبلاً با اسب تجربه کردهاید عمیقتر و قابلتوجه تر است، فقط به این دلیل که اسب میداند که باید به شما وابسته باشد و شما تکیهگاه آن هستید.
سخن پایانی
به پایان مقاله نحوه مراقبت از اسب نابینا رسیدیم. امیدواریم برای شما مناسب بوده باشد.
با مراجعه به سایت و یا ا پلیکیشن واسط کالا میتوانید حیوانات خانگی مدنظر خود را با قیمتی مناسب خرید و فروش نمایید.
منابع:
EQUISEARCH
thehorse.com