انواع نژاد اسب سوئدی

پرورش اسب در سوئد راهی طولانی و سخت بوده است. موقعیت شمال سوئد آنجا را به مکانی غیرممکن برای پرورش حیواناتی مانند اسب تبدیل کرده است و قسمت جنوبی باقیمانده نیز مدت زیادی طول کشید تا بتواند از روش‌های انتخابی پرورش اسب استفاده کند. در سال ۱۸۷۴ دولت سوئد به‌منظور ساده‌سازی و ارتقا برنامه‌های تولیدمثل، سیستم ثبت انواع نژاد اسب سوئدی در کتاب‌نامه را آغاز کرد. نتیجه برنامه‌ها اختصاص ۵ نوع نژاد اسب برای کشور سوئد به نام‌های اسب خونگرم سوئدی آردن سوئدی تروتر خونسرد اسکاندیناوی، اسب سوئدی شمالی و پونی گاتلند است.

اسب خونگرم سوئدی

اسب خونگرم سوئدی یک نژاد اسب است که در استرمشولم (Strömsholm) و فلینگ (Flyinge) و در سوئد توسعه‌یافته است. ریشه این نژاد به اسب‌های وارداتی در قرن هفدهم می‌رسد. اسب‌های واردشده به سوئد از دانمارک، آلمان، انگلیس، مجارستان، فرانسه، روسیه، اسپانیا و ترکیه بودند. این اسب‌ها فوق‌العاده متنوع بودند، اما سرانجام به اسب خونگرم سوئدی تبدیل شدند.

تاریخچه

ریشه اسب خونگرم سوئدی از انواع نژاد اسب سوئدی به واردات اسب‌ها به سوئد در حدود قرن هفدهم بازمی‌گردد. واردات اسب‌های اسپانیایی و فریزین و تلاقی خون آن‌ها با مادیان‌های محلی که کوچک و خشن بودند، اسب‌های فعال و قوی تولید می‌کرد.

در قرون ۱۹ و ۲۰، خون اصیل عرب، هانوور و تراخنر به اسب‌ها وارد شد. آن‌ها از بهترین اسب‌های اصیل موجود استفاده کردند. با استفاده از این خطوط خونی اسب‌های بزرگ و قدرتمندی ایجاد شدند. دهه ۱۹۲۰ تا ۱۹۳۰ دهه مهمی در رشد و توسعه نژاد اسب سوئدی بود.

تأثیرات قابل‌توجه روی این نژاد از طرف اسب‌های Tribun، Hamlet، تروبرد و Hanoverians Schwabliso بود. پس از سال ۱۹۴۵، Trakehners Heristal، Heinfried، Anno و Polarstern تأثیر غالب بر نژاد داشتند. هریستال از نوادگان اسب نژاد انگلیسی Hyperion بود. او ۱۵ اسب نر و ۴۴ مادیان تولید کرد که در کتاب گلدن وارد شد.

کاربردها

خونگرم سوئدی به‌عنوان اسب ویژه سواری استفاده می‌شود، شغلی که به دلیل سریع بودن این اسب کاملاً متناسب با آن است. همچنین این اسب کاملاً قوی و سرحال و قطعاً همه‌کاره است. خونگرم سوئدی معمولاً به‌عنوان اسب درساژ، جامپر و در مسابقات سه‌روزه استفاده می‌شود. خونگرم سوئدی اسب‌های خوبی نیز هستند و به مقدار زیادی به سراسر اروپا و ایالات‌متحده صادر می‌شوند.

امروزه خونگرم سوئدی به دلیل توانایی‌های ورزشی خود شناخته‌شده است و اغلب گزینه مناسبی برای شبانگاه‌ها و نمایش‌های بزرگ است.

مشخصات

خونگرم سوئدی ممکن است به هر رنگی باشند. بیشترین رنگ‌های رایج این نژاد از انواع نژاد اسب سوئدی قهوه‌ای شاه‌بلوط، سرخ مایل به قرمز یا قهوه‌ای است. سیاه‌پوستان واقعی نادر هستند.

خونگرم سوئدی نیز بهرنگ‌های خاکستری و سیاه زاغی دیده می‌شود. ارتفاع آن‌ها عموماً ۱۶۳ تا ۱۷۳ سانتیمتر (۱۶.۰ تا ۱۷.۰ دست؛ ۶۴ تا ۶۸ اینچ) است و به حیواناتی قوی و ورزشکار شهرت دارند.

ویژگی‌های اسب خونگرم سوئدی

• قد متوسط: ۱۶.۲ – ۱۷ دست
• سر با نیمرخ مستقیم یا محدب است که زیبا محسوب می‌شود.
• چشم‌ها زنده هستند.
• گردن به‌خوبی شکل‌گرفته و طولانی است.
• پشت بلند و مستقیم است.
• سینه گسترده و عمیق است.

• شانه عضلانی و شیب‌دار است.
• پاها بلند و محکم هستند و دارای مفاصل تمیز و پهن هستند.
• سم جامد و خوش‌فرم است.
• رنگ‌های سنتی: شاه‌بلوط | خاکستری | خلیج
• ویژگی اخلاقی: خوش‌اخلاق و باهوش، فعال
• کاربردها: شو اسب، سوارکاری اسب مسابقه

آردن سوئدی

آردن سوئدی یک اسب نر دارای اندازه متوسط و سنگین‌وزن است. در اواخر قرن نوزدهم در سوئد پرورش داده شد تا تقاضای کشاورزان برای اسب‌های مناسب برای کشاورزی را تأمین کند.

مشخصات

ارتفاع آردن سوئدی از انواع نژاد اسب سوئدی ۱۵.۲ تا ۱۶ دست (۶۲ تا ۶۴ اینچ، ۱۵۷ تا ۱۶۳ سانتی‌متر) و وزن آن از ۱۲۰۰ تا ۱۶۰۰ پوند (۵۴۰ تا ۷۳۰ کیلوگرم) است. این اسب سری کوچک و سنگین با چشم‌هایی کوچک دارد. گردنی کوتاه و ضخیم، پشتی کوتاه با یک سینه پهن و شانه‌هایی با عضلات پهن دارد. آردن سوئدی دارای اندامی عضلانی و جمع‌وجور با پاهایی تنومند است.

روی ساق پای برخی از آن‌ها، موهای بلندی وجود دارد. رنگ غالب سیاه، خلیجی قرمز و شاه‌بلوط است. این اسب می‌تواند در شرایط سخت آب و هوایی مقاومت کند. اسب‌های آردن سوئدی کارگران بسیار قوی و نگهداری آسانی هستند. آن‌ها همچنین به دلیل طول عمر، خلق‌وخوی یکنواخت و آرام و البته زرنگ و کاری و نیز سلامت کلی خوب شناخته‌شده‌اند.

تاریخچه

اسب‌های آردن سوئدی با تلفیق خون اسب‌های واردشده Ardennes (نژادی سنگین از بلژیک و شمال فرانسه) و اسب سوئدی شمالی به وجود آمدند. در سال ۱۸۷۲، کنت سی جی ورانگل واردات اسب‌های آردن را آغاز کرد و تا سال ۱۸۸۰، واردات و نژادهای مختلف آردن از جنوب و مرکز سوئد آغاز شد. هدف از این کار بهبود اندازه و قدرت اسب‌های بومی سوئد بود. به همین منظور، یک مرکز مطالعه در سال ۱۹۰۱ تأسیس شد.

کاربرد

اگرچه اکنون کشاورزی با ماشین‌آلات انجام می‌شود (به‌استثنای مزارع کوهستانی دورافتاده)، آردن سوئدی همچنان به‌عنوان اسب گاری محبوب است و به‌کاربرده می‌شود. همچنین از آن برای حمل‌ونقل الوار در مناطق کوهستانی که توسط ماشین‌آلات غیرقابل دسترسی است، استفاده می‌شود. علیرغم مکانیزاسیون روزافزون کشاورزی و جنگلداری، آردن سوئد هنوز هم بیشترین نسبت نریان اسب اصیل سوئد را تشکیل می‌دهد.

تروتر خونسرد اسکاندیناوی

ریشه نژاد اسب تروتر خونسرد اسکاندیناوی (Coldblood Trotter) از انواع نژاد اسب سوئدی ممکن است به یکی از دو نژاد اسب Norsk Kaldblodstraver (تروتر خونسرد نروژی Coldblood Trotter) و Svensk Kallblodstravare (تروتر خونسرد سوئدی Coldblood Trotter) بازگردد.

تروتر خونسرد که در ثبت نژادهای بین‌المللی به‌عنوان تروترهای کشنده (Draft Trotters) نیز مشهور هستند، نتیجه تلاقی دادن اسب‌های سبک و سریع‌تر با اسب‌های مزرعه خون سرد، یا داده است نروژی یا اسب سوئدی شمالی است. اگرچه تروترهای خون سرد نروژی و سوئدی به‌طور اساسی یک نژاد واحد در نظر گرفته می‌شوند، در دو کتاب ملی مطالعه ثبت می‌شوند و شرایط ثبت‌نام در برخی جهات بین دو کشور متفاوت است.

مشخصات

متوسط قد برای نریان ۱۵۴ سانتی‌متر (۱۵.۱ دست) است و حداقل قد باید ۱۴۸ سانتی‌متر (۱۴.۲ دست) باشد. رنگ خلیجی در تمام طیف‌ها رایج‌ترین رنگ است و پس‌ازآن شاه‌بلوط و سیاه است. ژن dun و ژن کرم در ماده ژنتیکی وجود دارد، اما نه سفید است و نه هیچ‌گونه تغییراتی از پینتو.

اسب تروتر خونسرد دارای یکسر نسبتاً کوچک و مربع شکل با سوراخ‌های بینی بزرگ است. برای تحمل سرما در اسکاندیناوی مناسب است و موهای ضخیم زیادی بر روی بدنش در زمستان می‌رویند.

در مقایسه با نژاد استاندارد ازنظر ساخت کوچک‌تر، سنگین‌تر و جمع‌وجور تر است. سرعت آن به‌اندازه استاندارد نژاد نیست. تروتر خونسرد بیشتر در نروژ و سوئد پرورش می‌یابد. تروترهای خونسرد به‌ندرت در خارج از کشورهای شمال اروپا یافت می‌شوند.

اسب سوئدی شمالی

اسب سوئدی شمالی از انواع نژاد اسب سوئدی که از سوئد سرچشمه می‌گیرد، اسبی سنگین و اسب کار مزرعه است. این اسب از همان نژاد اسب نروژی است که از اسب بومی اسکاندیناوی باستان منشأ گرفته است.

اسب سوئدی شمالی خون سرد با اندازه متوسط است. مادیان معمولاً به قد ۱۵ دست می‌رسد درحالی‌که نریان‌ها حدود ۱۵.۲ دست هستند. ویژگی‌هایی که اسب سوئدی شمالی از آن برخوردار است، انرژی بالا، دوام، استقامت و طول عمر قابل‌توجه است. تمام ‌رنگ‌ها در نژاد دیده می‌شوند.

این نژاد از دو نوع تشکیل می‌شود: اسب پیشران و تروتر. این دو نوع با هم ترکیب شدند و دو نوع اسب به وجود می‌آمد: یک اسب سبک که برای اهداف مسابقه‌ای بود و یک اسب سنگین که می‌توانست با نژاد بلژیکی رقابت کند.
اسب سوئدی شمالی دارای استخوان‌بندی سالم است. این اسب به‌عنوان اسبی دارای استقامت شناخته‌شده است

. برای مقدار کاری که این اسب می‌تواند انجام دهد نیاز به مقدار کمی خوراک دارد. طول عمر باورنکردنی دارد و بیماری‌ها در این نژاد بسیار نادر است. برای تولیدمثل، عملکردی خوب دارد و همچنین عملکرد مناسب و متعادل، انرژی، قدرت، طول گام و فنری بودن در راه رفتن از دیگر ویژگی‌های این نژاد است.

تاریخچه اسب سوئدی شمالی

اسب سوئدی شمالی از انواع نژاد اسب سوئدی از اسب قدیمی کشور سوئدی گرفته‌شده که کمی با اسب نروژی Döle” تلاقی پیداکرده و یک نژاد کشاورزی باستانی است. اسب قدیمی کشور سوئدی معمولاً کوچک‌تر بود، اما از طریق پرورش انتخابی، اسب‌های قوی‌تری پرورش می‌یافت.

در زمانی، اسب کار سوئدی شمالی و اسب تروتینگ سوئد شمالی نژاد یکسانی بودند اما در سال ۱۹۶۴ به دو نژاد جداگانه تقسیم شدند، زیرا متحد کردن ویژگی‌های این دو نژاد سخت بود. مهم‌ترین خطوط خونی Valde 643 و Benus 652 است. ایجاد ایستگاه پرورش در سال ۱۹۰۲ پیشرفت مهمی برای ایجاد نژاد بود.

مشخصات اسب سوئدی شمالی

اسب سوئدی شمالی چابک است و بسیار راحت آموزش داده می‌شود. ساختار آن جمع‌وجور و مقاوم است، درحالی‌که برای اسب‌سواری نسبتاً سبک است. برخلاف اندازه کوچک آن بسیار قوی است و دارای عضلاتی پرانرژی و دارای گام‌هایی بلند است. شخصیتی آرام دارد. این نژاد به دلیل طول عمر و سلامتی بسیار معروف است.

این اسب غالباً قهوه‌ای یا سیاه و بندرت خلیجی است. آن‌ها دارای یال‌ها و دم‌های پرپشتی هستند و اندازه نریان ها از ۱۵۰ تا ۱۶۰ سانتی‌متر است. اسب سوئدی شمالی صبور، باهوش، پایدار و دارای طبع سرزنده اما ثابت و همچنین در زمین‌های باز برای سواری خوب است. آن‌ها نسبت به‌اندازه خود چابکی و قدرت خوبی دارند.

پرورش اسب سوئدی شمالی

این نژاد در سراسر کشور گسترش‌یافته است. تقریباً ۸۰۰۰ اسب در سوئد وجود دارد که ۶۷۵ اسب آن‌ها مادیان ویژه تولیدمثل هستند.

امروزه، پرورش اسب سوئدی شمالی کاملاً کنترل می‌شود و حیواناتی که برای پرورش تولید می‌شوند کاملاً آزمایش می‌شوند. خصوصیات اصلی موردنظر در اسب، تولیدمثل و قدرت کشش و باروری است. پاها و سم‌ها توسط اشعه ایکس بررسی می‌شوند.

کاربرد اسب سوئدی شمالی

اسب سوئدی شمالی یکی از معدود نژادهای خونسرد از انواع نژاد اسب سوئدی است که در مسابقات مهاربندی استفاده می‌شود. رکورد جهانی آن‌ها ۱۷.۹ در هر کیلومتر در سال ۲۰۰۵ توسط Järvsöfaks ثبت شد. اسب‌های سوئدی شمالی برای کارهای کشاورزی و جنگلداری مناسب هستند. در سوئد آن‌ها برای فعالیت‌های تفریحی سوارکاری موردتوجه هستند.

این نژاد احتمالاً رایج‌ترین اسب جهان است که در کارهای جنگلداری استفاده می‌شود. این اسب همچنین در کشاورزی، برای سوارکاری، حمل‌ونقل عمومی استفاده می‌شود و همچنین یک اسب استثنایی و اسب جاده است. این اسب زیبا در طول قرن‌ها نقش اساسی در صنعت چوب سوئد داشته است.

در اصل این اسب سوئدی بیشتر از نژادهای محلی است. به‌عنوان‌مثال در شهرستان Jämtland به “Jämthorse” و در Västergötland County به نام “Västergötlandhorse” معروف بود اما عمدتاً از همان نژاد اسب سوئدی است.

در اواسط قرن نوزدهم، هنگامی‌که مهاجرت گسترده مردم به شهرها صورت گرفت، نژاد مورد تهدید قرار گرفت. علاوه بر این، اسب آردن واردشده بود و چون بزرگ‌تر و سنگین‌تر بود، برای پاسخگویی به خواسته‌های آن زمان مناسب‌تر محسوب می‌شد. بااین‌حال، برخی از خردمندان در شهرستان دالارنا به ارزش اسب‌ها پی بردند و شروع به کار در جهت حفظ این نژاد کردند.

اسب‌های Döle از همان نوع اسب‌های نژاد سوئدی بودند، اما در آن‌طرف مرز زندگی می‌کردند. درنتیجه این تولیدمثل، اسب حاصل اسب سوئدی شمالی نامیده شد.

اهمیت در صنعت چوب

اسب کار سوئدی شمالی امروزه در صنعت چوب سوئد اهمیت بیشتری پیداکرده است. درنتیجه تفکر زیست‌محیطی ما به اهمیت اسب در کار جنگلداری پی برده‌ایم، جایی که اسب از همه جنبه‌ها با محیط‌زیست سازگار است. این کار هیچ‌گونه تأثیر منفی بر روی زمین ندارد و نیازی به پاک‌سازی جنگل برای ایجاد جاده‌های بزرگ جنگلی نیست. علاوه بر این، هزینه نگهداری اسب فقط بخشی ازآنچه همه ماشین‌آلات انجام می‌دهند، است.

انجمن اسب‌سواری سوئد شمالی (FNH) در سال ۱۹۲۴ تأسیس شد. قد اسب سوئدی شمالی از انواع نژاد اسب سوئدی باید از ۱۵۰ تا ۱۶۰ سانتی‌متر باشد. برای اینکه خونسرد باشد باید اسب نسبتاً سبکی باشد.

از ویژگی‌های اسب می‌توان به دم بلند و ضخیم اشاره کرد. اسب سوئدی شمالی یک اسب آرام و خوش‌اخلاق است، هم صبور است و هم به کار تمایل دارد و پرانرژی است. همه رنگ‌ها به‌استثنای piebald و راه‌راه ببری وجود دارد.

پونی گاتلند

Gotland pony یا Gotland russ یک نژاد قدیمی پونی سوئدی است. درباره اسب‌های گاتلند ادعا می‌شود که از Tarpans، منطقه‌ای در جزیره کوچک Gotland، در ساحل جنوب شرقی، درست پس از آخرین عصر یخبندان نشئت‌گرفته است. پونی گاتلند تنها نژاد پونی بومی سوئد است. اسب آلند از جزیره همسایه آلند از نزدیکان گاتلند بود، اما در اوایل قرن ۲۰ منقرض شد.

در رابطه با انواع نژادهای پونی پیشنهاد می‌کنیم خواندن مقاله زیر را از دست ندهید:

انواع نژادهای پونی

مشخصات پونی گاتلند

پونی گاتلند از انواع نژاد اسب سوئدی ساختاری سبک و باریک با پشتی شیب‌دار و دم سرپایین دارد. سم آن‌ها محکم و سخت است. ارتفاع این پونی به‌طورکلی از ۱۱۵ تا ۱۳۰ سانتیمتر و در حالت ایده‌آل بین ۱۲۳–۱۲۶ سانتی‌متر است. اسب‌های سه‌ساله باید ۱۱۵–۱۲۸ سانتی‌متر باشند . پونی قوی و مقاوم است و کودکان و بزرگ‌سالان کوچک می‌توانند از آن استفاده کنند.

رنگ‌های رایج عبارت‌اند از: سرخ، شاه‌بلوط، سیاه، پوست باک و پالومینو، اما همه رنگ‌ها به‌غیراز رنگ مایل به قرمز، خاکستری و پینتو مجاز هستند. خلیجی یا سیاه معمولاً ارجح است.

تاریخچه پونی گاتلند

نام russ از واژه در حال حاضر منسوخ‌شده ross آمده است که به معنای اسب‌سوار است و ازنظر ریشه‌شناسی با کلمه انگلیسی اسب پیوند خورده است (در زبان آلمانی قدیم این کلمه به‌صورت hros ظاهر می‌شود و در انگلیسی تغییریافته است).

این نژاد اسب شبیه اسب‌های Hucul و Konik لهستان است؛ مانند آن اسب‌ها، علاقه‌مندان ادعا می‌کنند که پونی گاتلند از تارپان تبار بوده است، هرچند این بعید است و مطالعات DNA نشان می‌دهد که الگوی رشد شبیه بسیاری از نژادهای دیگر سرزمین اصلی است، جایی که نریان های اهلی با مادیان‌های بومی محلی تولیدمثل می‌کردند.

زمانی پونی های گاتلند به‌صورت وحشی زندگی می‌کردند و آزادانه در جزیره پرسه می‌زدند. امروزه یک گله نیمه وحشی در ۶۵۰ جریب (۲.۶ کیلومترمربع) منطقه محصور در Lojsta Moor محل نگهداری اسب‌ها در تمام طول سال نگهداری می‌شود.

در آغاز قرن نوزدهم، پونی های گاتلند از انواع نژاد اسب سوئدی هنوز در جزیره دارای مکان‌های بودند، اما به دلیل ورود انسان به جزیره و افزایش فعالیت‌های کشاورزی، تعداد اسب‌ها به‌طور چشمگیری کاهش یافت. اسب‌ها نیز به سرزمین اصلی اروپا صادر می‌شدند و تا سال ۱۸۷۰ سالانه ۲۰۰ اسب به فروش می‌رسید.

استفاده در معادن زغال سنگ

آن‌ها ها بریتانیا و بلژیک منتقل شدند و در آنجا در معادن زغال‌سنگ مورداستفاده قرار گرفتند. وقتی جامعه‌ای برای حمایت از نژاد پونی گاتلند در سوئد تأسیس شد از انقراض این نژاد جلوگیری شد. به اعتبار جامعه، پس‌ازآن از لنگرگاه‌ها و جنگل‌های لوژستا محافظت شد تا اسب‌ها بتوانند بدون تداخل انسان در آنجا زندگی کنند.

اولین کتاب‌نامه در سال ۱۸۸۰ آغاز شد و اولین کتاب رسمی برای ثبت پونی های گاتلند که در سال ۱۹۴۳ در سوئد منتشر شد. برای بهبود نژاد، دو اسب نر Reber General و Criban Daniel در آن پذیرفته شدند. شجره‌نامه در سال ۱۹۷۱ بسته شد و پس‌ازآن فقط پونی های گاتلند پذیرفته می‌شدند.
امروزه آن‌ها به‌طور عمده در سوئد، دانمارک، فنلاند، نروژ و آمریکای شمالی پرورش می‌یابند.

کاربردها

پونی گاتلند رایج‌ترین نژاد پونی در سوئد است. این‌نوع پونی یک پونی کاملاً گرد است و اغلب توسط مدارس سوارکاری استفاده می‌شود. گاتلندهای مدرن محبوب‌ترین اسب برای آموزش سوارکاری به‌ویژه برای کودکان می‌باشند. آن‌ها همچنین در مسابقات پرش، درساژ و رویداد بسیار عالی هستند. گاتلند ها به‌راحتی آموزش داده می‌شود.

سخن پایانی

به پایان مقاله انواع نژاد اسب سوئدی رسیدیم. امیدوارم لذت برده باشید. برای خریدوفروش اسب می‌توانید از سایت واسط کالا و یا اپلیکیشن واسط کالا استفاده کنید.