عفونت زخم اسب و راه‌های درمان آن

هرکسی که به‌نوعی با اسب سر و کار دارد باید آمادگی این را داشته باشد که اگر اسب دچار آسیب یا جراحتی شد، از او مراقبت کند. اسب‌ها معمولاً در روند کارهای معمول روزانه دچار جراحت و زخم می‌شوند. آن‌ها ممکن است به سیم‌خاردار بخورند، یا میخ، نرده‌ها، شیشه و یا فلزاتی که به‌هرحال در محیط وجود دارند باعث ایجاد زخم در بدن آن‌ها شود. اسب‌ها در زمین می‌دوند و ممکن است به چیزی بخورند، یا چیزی در پایشان فرو رود و یا جایی گیر کنند. به‌هرحال زخم شدن بدن اسب یک رویداد طبیعی و رایج است و برای اینکه آسیب آن به حداقل برسد و هم شما و هم اسب راحت‌تر باشید بهتر است شیوه مراقبت از آن را بدانید. در این مقاله قصد داریم در مورد روش‌های درمان عفونت زخم اسب صحبت نماییم.

علائم عفونت در زخم اسب

اگرچه بسیاری از بریدگی‌ها و جراحات به‌راحتی درمان می‌شوند، اما عفونت همیشه نگران‌کننده است. علائم عفونت یک زخم شامل:

• گرمای غیرمعمول (گرم‌تر از بافت اطراف) است.
• درد (درد باید در روزهای پس از آسیب فروکش کند، بنابراین افزایش درد علامت خطر است).
•  رنگ (پوست قرمز شده یا رگه‌های قرمز ناشی از عفونت).
• بو (هر چیز غیرعادی).

سایر هشدارهای مربوط به عفونت شامل چرک مایل به سبز یا مایل به زرد یا خروج مایعات از زخم و تورم غیرمعمول است.

راه‌های جلوگیری از عفونت زخم اسب

برای جلوگیری از عفونت، از دامپزشک در مورد نحوه مراقبت از زخم سؤال کنید و دستورالعمل‌های وی را در مورد باند، پمادهای آنتی‌بیوتیکی و عوارضی که ممکن است ایجاد شود را دنبال کنید. ناحیه آسیب‌دیده را تمیز نگه‌دارید اما از مالش یا دست‌کاری زخم جلوگیری کنید، زیرا این کار باعث تحریک بیشتر بافت‌ها می‌شود.

برای کمک به جلوگیری از عفونت و تازه نگه‌داشتن زخم اسب خود می‌توان از یک پماد آنتی‌بیوتیکی کمک‌های اولیه (باسیتراسین، نئوسپورین، پلی اسپورین) استفاده کرد. مراقبت مداوم از زخم نیز مهم است. سه بار در روز، محل را به‌آرامی با آب و صابون بشویید، یک پماد آنتی‌بیوتیک بزنید و دوباره با باند بپوشانید.

واکسن کزاز

اسب‌ها برای اینکه از خطر ابتلا به بیماری کزاز در امان باشند باید از قبل واکسن کزاز بزنند. اقدامات پیشگیرانه مثل زدن واکسن می‌تواند به‌اندازه داشتن جعبه کمک‌های اولیه، کمک زیادی به اسب شما بکند تا اسب بتواند از آسیب‌های معمولی و زخم‌هایی که به نظر چندان هم مهم نیستند جان سالم به در ببرد. یادتان باشد که اسب‌ها ممکن است براثر عفونت‌های باکتریایی جانشان را از دست بدهند.

جهت اطلاعات بیشتر در مورد واکسیناسیون اسب خواندن مطلب زیر را از دست ندهید:

واکسیناسیون اسب

اگر زخم اسب شامل موارد زیر باشد باید حتماً با دامپزشک تماس بگیرید:

بریدگی عمیق، پارگی بافت، زخم‌های باز که در معرض عفونت هستند یا هر عارضه‌ای که احتمال عفونت و نیاز به آنتی‌بیوتیک در مورد آن وجود دارد. اما حتی در این موارد هم قبل از اینکه دامپزشک خود را به اسب برساند باید شما اقداماتی اولیه را برای اسب خود انجام دهید.

اقدامات اولیه درمان زخم اسب

بهترین کاری که می‌توانید برای تمیز کردن زخم‌های باز اسب شامل بریدگی، ساییدگی و کنده شدن پوست، یا پارگی بافت اسب انجام دهید این است که آن را با آب‌نمک استریل بشویید. این آب‌نمک (سرم) باید در جعبه کمک‌های اولیه باشگاه شما وجود داشته باشد تا وقتی لازم شد بتوانید فوری از آن استفاده کنید؛ و همچنین در نظر داشته باشید که شما احتمالاً به مقدار زیادی از این مایع نیاز خواهید داشت تا بتوانید زخم را به‌خوبی شست‌وشو دهید.

اگر اسب شما در محلی دچار زخم شد که دسترسی به سرم استریل نداشتید، بهتر است با همان آب شیر زخم او را بشویید. حتی اگر سرم شست و شوی لنز چشمتان همراهتان باشد می‌توانید از آن برای استریل کردن زخم اسب استفاده کنید. علت اینکه این‌همه روی شستن فوری زخم اصرار داریم این است که شست‌وشو با آب تمیز یا سرم، باکتری‌هایی را که می‌توانند باعث ایجاد عفونت روی زخم شوند را از روی زخم پاک کند.

به خاطر همین لازم است زخم اسب را با مقدار زیادی آب یا آب‌نمک استریل بشویید و بگذارید مایعی که زخم را با آن شست‌وشو می‌دهید به‌طور کامل از روی زخم جاری شود و بیرون بریزد. به این طریق می‌توانید مطمئن شوید که باکتری‌ها از روی زخم شسته شده‌اند.

قسمت بعدی این مجموعه به نحوه مراقبت از انواع زخم‌های بدن اسب به‌طور مجزا می‌پردازیم که شامل این موارد است:

نحوه‌ی مراقبت از زخم‌های اسب

• سوراخ شدن بدن اسب
• خراشیدگی
• پارگی بافت بدن اسب

در ابتدا در مورد شرایط کلی زخم‌هایی که در بدن اسب ایجاد می‌شود و نحوه مراقبت اولیه از آن‌ها صحبت کردیم. در این بخش ما شما را با نحوه مراقبت از زخم‌هایی آشنا می‌کنیم که از نوع سوراخ شدن بافت بدن اسب هستند.

سوراخ شدن بدن اسب

سوراخ شدن بافت بدن اسب ممکن است به علت فرورفتن جسم نوک‌تیز به بدنش اتفاق بیفتد. بعضی از زخم‌های ناشی از سوراخ شدگی بدن اسب بسیار جدی هستند، چون عمیق‌تر یا وسیع‌تر هستند. یا در قسمت حساسی از بدن اسب ایجادشده‌اند. سوراخ شدگی در عضله متراکم بدن اسب جای نگرانی کمتری دارد تا سوراخی که در قسمت قفسه سینه، شکم یا بخش پایینی ساق پای اسب ایجادشده است؛ زخم در این قسمت‌ها می‌تواند اندام‌های حیاتی داخلی بدن اسب را به خطر بیندازد و یا روی راه رفتن اسب شما تأثیر بدی داشته باشد.

اگر زخم سوراخ شدگی روی شکم یا قفسه سینه اسب ایجادشده است، حتماً فوری با دامپزشک تماس بگیرید. اگر زخم در قسمت بالایی پای اسب یا روی کپل اسب ایجادشده باشد و جسم خارجی داخل آن نمانده باشد. عمق زخم را بررسی کنید تا به‌شدت آن پی ببرید.

بعد آن را به شیوه‌هایی که در قسمت قبل مراقبت از زخم اسب گفته شد شست‌وشو دهید و پانسمان نمایید.

زخم‌های دارای خونریزی

اگر زخم خونریزی دارد اما زیاد عمیق نیست و جسم خارجی داخل آن نمانده است. با یک گاز استریل یا یک دستمال تمیز روی ناحیه را فشار دهید تا خونریزی کم شود. اگر خونریزی قطع‌شده است، با مقدار زیادی سرم شستشوی استریل به‌خوبی زخم را بشویید. اگر خونریزی وجود ندارد، می‌توانید عمق زخم را بررسی کنید. اما اگر اسب مقاومت می‌کند این کار را به دامپزشک بسپارید.

در بعضی موارد ممکن است موقع بیرون آمدن جسمی که باعث ایجاد این نوع زخم شده قسمتی از آن و یا تکه‌هایی از بافتی که دچار پارگی شده داخل زخم باقی بماند. در چنین وضعیتی سعی نکنید چیزی را از داخل زخم دربیاورید. فقط با آب‌نمک استریل آن را خوب شستشو دهید و با باند مرطوب ببندید.

نکته مهم

اگر سوراخی که در بدن اسبتان ایجادشده وضعیت وخیمی دارد ممکن است شستشوی آن با مایعات باعث شود مواد زائد هرچه عمیق‌تر به داخل زخم فرو بروند. اگر احساس می‌کنید با شستن نمی‌شود مواد زائد را به‌درستی از زخم برطرف کنید صبر کنید تا دامپزشک از راه برسد.

در سوراخ شدگی‌های عمیق‌تر بدن اسب یا در مواردی که جسم خارجی در زخم باقی‌مانده است، احتمالاً دامپزشک قبل از اقدام برای بیرون کشیدن جسم خارجی، عکس‌برداری با اشعه ایکس را تجویز می‌کند.

اگر خودتان سعی کنید آن را بیرون بیاورید، احتمال زیادی وجود دارد که وضع را ازآنچه هست بدتر کنید و زخم بیشتری ایجاد کنید. از دیگر مواردی که حضور دامپزشک حتماً لازم است؛ زخم‌هایی است که بیشتر از یک اینچ (حدود ۲.۵ سانتیمتر) عمق دارند و زخم‌هایی که خونریزی آن‌ها بند نمی‌آید.

خراشیدگی

خراشیدگی معمولاً زمانی رخ می‌دهد که اسب زمین می‌خورد یا سر می‌خورد و پوست لگن یا پا و… خراشیده می‌شود و پوست او جدا می‌شود. اگر زخم یک خراشیدگی ساده باشد احتمالاً خودتان می‌توانید از او مراقبت کنید، قبل از درمان خراشیدگی مطمئن شوید که هیچ‌گونه سوراخ، پارگی، شکستنی استخوان یا آسیب جدی دیگری وجود ندارد.

درصورتی‌که مشکل دیگری وجود نداشت، محل خراشیدگی را با مقدار زیادی سرم نمکی شستشو دهید تا آلودگی‌ها، علف‌ها یا سایر ذرات از بین بروند. سپس یک ضدعفونی‌کننده مانند محلول رقیق بتادین جهت از بین بردن باکتری‌های باقی‌مانده روی زخم استفاده کنید تا از عفونت زخم اسب جلوگیری شود.

تسکین درد اسب

با ناحیه پوست آسیب‌دیده با ملایمت برخورد کنید و آن را مالش ندهید. فقط آن را به‌آرامی بشویید تا از ایجاد درد در اسب و آسیب بیشتر به پوست او جلوگیری کنید.

محل آسیب‌دیدگی اسب شما دردناک خواهد بود (ممکن است کبودی عضلات نیز در درد داشتن او نقش داشته باشد). ممکن است چند هفته طول بکشد تا خراشیدگی‌های بزرگ به‌اندازه کافی بهبود یابد تا اسب شما به حالت عادی خود برگردد.

 برای تسکین درد و کاهش تورم، منطقه را با آب خنک شستشو دهید. اگر اسب شما احساس ناراحتی کرد، بهتر است از دامپزشک خود بخواهید نسخه‌ای از داروهای ضدالتهاب را برای اسب شما تجویز کند.  اگر نگران جای زخم هستید، دامپزشک شما خراشیدگی را می‌تواند با استفاده از نور لیزر درمان کند.

آسیب نزدیک به مفصل

اگر اسب از ناحیه زانو یا مفصل دچار زخم شود، می‌توانید زخم را با محلول سرم نمکی شستشو دهید. باید بلافاصله با دامپزشک تماس بگیرید.

دامپزشک تشخیص می‌دهد که آیا آسیب بر روی مفصل تأثیر گذاشته است یا خیر. ممکن است از اشعه ایکس یا روش‌های دیگر برای بررسی شدت زخم استفاده کند. اسب شما ممکن است بخیه بخورد و احتمالاً یک دوره آنتی‌بیوتیک برای جلوگیری از عفونت زخم یا مفصل داشته باشد.

درمان عفونت زخم اسب علاوه بر اینکه برای دامپزشکان چالش‌برانگیز است برای صاحب اسب نیز ناراحت‌کننده و پرهزینه است. تجویز مکرر و بی‌رویه‌ی آنتی‌بیوتیک سبب افزایش مقاومت میکروب‌ها شده است.

درنتیجه استفاده زیاد از آنتی‌بیوتیک‌های گوناگون درمان این عفونت زخم اسب را سخت و مشکل کرده است.

امروزه دامپزشکان نمی‌توانند بلافاصله یک آنتی‌بیوتیک تجویز کنند. برای تجویز آنتی‌بیوتیک آن‌ها باید عواملی چون سلامت ایمنی اسب، عوامل بیماری‌زا در زخم و به محدوده و نوع زخم توجه کنند.

بیشترین راه آلودگی و عفونت شامل تماس با مدفوع، به‌ویژه در اسب‌های بی‌تحرک است. همچنین ایجاد زخم دردهان، حلق، مری یا مجاری هوایی فوقانی که دارای جمعیت میکرو فلورا هستند. قرار گرفتن در معرض آلودگی، بقایای گیاهان و مگس‌ها، ازجمله راه‌های عفونت است.

مراحل درمان عفونت زخم اسب

در صورت مواجه‌شدن با زخم آلوده ابتدا باید آن را شست‌وشو دهید. دامپزشک باید تمام قسمت‌های زخم را کاملاً با محلول استریل نمکی با ملایمت شست‌وشو دهد.

اگر زخم به‌شدت عفونت کرده یا بافت به‌طور جبران‌ناپذیری آسیب‌دیده، دامپزشک باید تمام بافت‌های آسیب‌دیده را جراحی کند و از بین ببرد. تخلیه چرک برای ترمیم زخم بسیار مهم است. با جمع شدن عفونت، توانایی بدن برای ترمیم کم می‌شود. این ترشحات التهابی را باید تخلیه کنیم تا سیستم ایمنی بدن بتواند عفونت را کنترل و زخم را درمان کند.

علاوه بر نیروی جاذبه تحرک نیز به تخلیه عفونت کمک می‌کند. ورزش کنترل‌شده، مانند پیاده‌روی، گردش خون را افزایش می‌دهد. به جلوگیری از مشکلات دستگاه گوارش و اسکلت عضلانی که ناشی از بی‌تحرکی است کمک می‌کند. همچنین باعث کاهش استرس ناشی از حبس و انزوا می‌شود.

نکته مهم

برای بهبود عفونت زخم اسب مراقبت فراوان لازم است. این اسب‌ها باید هفته‌ها تا ماه‌ها در اسطبل خود استراحت کنند تا زخم آن‌ها بهبود بیابد. یک روش درمانی جدید که پزشکان در پزشکی از آن استفاده می‌کنند، درمان زخم با فشار منفی است.

با استفاده از خلأ به استخراج مایعات از زخم کمک می‌کند. این کار باعث بسته شدن زخم و بهبود گردش خون می‌شود.

یکی دیگر از موارد مهم که اکثر اوقات نادیده گرفته‌شده، رعایت نکات بهداشتی در هنگام درمان این زخم‌ها است. هرکسی که زخم‌های باز را معاینه می‌کند باید دستکش بپوشد. دست‌هایش را قبل و بعد از معاینه شستشو داده و پانسمان را به‌درستی دور بیندازد.

جعبه کمک‌های اولیه اسب شما

 اسب شما برای هر مسافرت، باید دو جعبه کمک اولیه داشته باشد. یکی در اسطبل و دیگری در تریلر در صورت آسیب‌دیدگی خارج از خانه.

•  حوله‌های حمام و دست برای اعمال فشار برای کاهش یا قطع خونریزی شدید
•  رول‌های باند گاز و مربع‌های گاز برای پانسمان
•  نوار جراحی و نوارچسب (برای نگهداری وسایل درجایی که قرار داده‌اید)
•  قیچی
•  بسته‌بندی باند
•  بطری اسپری
• پماد
•  سرنگ بزرگ برای شستشوی زخم
•  محلول نمکی استریل
•  بتا دین یا سایر مواد ضدعفونی‌کننده
•  موچین

دامپزشک و مدیریت عفونت زخم اسب

نحوه بهبود عفونت زخم اسب زخم و نتیجه نهایی عملکرد و زیبایی آن به مدیریت اولیه بستگی دارد. سرمایه‌گذاری در مراقبت‌های دامپزشکی مناسب می‌تواند به حداقل رساندن عوارض و تأخیر درترمیم زخم کمک کند.

ایجاد زخم در غلاف مفصل یا تاندون می‌تواند آسیب و یا عفونت تهدیدکننده‌ای برای زندگی اسب شما ایجاد کند. نیاز به مراقبت شدید از زخم و اغلب تشخیص‌های اضافی مانند رادیوگرافی (اشعه ایکس) یا سونوگرافی دارد.

درمان دامپزشکی ممکن است شامل از بین بردن آلودگی و ذرات خارجی زخم، تمیز کردن زخم با محلول نمکی و ضدعفونی‌کننده‌ها و بخیه زدن زخم در صورت نیاز و پانسمان باشد. استفاده از آنتی‌بیوتیک و تسکین درد نیز ممکن است لازم باشد.

کلام آخر

به پایان مقاله عفونت زخم اسب رسیدیم، امیدوراریم لذت برده باشید.

برای خرید و فروش حیوانات خانگی خود می‌توانید به سایت و اپلیکیشن واسط کالا مراجعه نمایید.

منابع:

vetvoice

thehorse.com