اسب نژاد بارب تنها نژاد دیگر اسب است که میتوان آن را با داشتن سابقه طولانی بعد از اسبهای عربی به رخ کشید. این فرض وجود دارد که این نژاد اسب ممکن است در مقایسه با اسبهای عرب حتی از قدمت بیشتری برخوردار باشد. اما هیچ مدرکی برای اثبات این موضوع وجود ندارد. مانند اسبهای عربی، اسبهای بارب نیز در پیشرفت بیشتر نژادهای دیگر اسب در جهان نقش بسزایی داشتهاند.
درست مثل اسبهای عربی، باربها نیز اسبهای صحرایی هستند؛ اما این پایان شباهت بین دو نژاد است. ارتفاع اسبهای بارب بین ۱۳.۳ تا ۱۵.۲ دست متغیر است. این اسب نیمرخ مستقیم دارد. گردن اسبهای این نژاد کمی قوسی است و شانههایی قائم دارند که صاف هستند. قسمت جلویی این اسب قدرتمند و پژمردهها بلند است. قسمتهای عقب این اسب گرد، اما شیبدار و باریک است. دم در قسمت کمر کوتاه پایین قرار میگیرد. پاهای باریک آن مقاوم و تمیز است. پاها باریک و بادوام بوده و سمهای صوتی این اسب کوچک و گرد هستند. انواع باربها که امروزه وجود دارند، گیاهان خارهای الجزایر، تونس و مراکش هستند.
برخی ویژگیهای اسبهای بارب
اگرچه راه رفتن این اسب کامل نیست، اما این توانایی را دارد که مانند دوومیدانی سرعت بدود. ویژگی این اسب نژادهای دیگری مانند تروبرد ، استاندارد برد و اسبهای کوارتر آمریکایی را که نژادهایی هستند که نژاد بارب را دارند تحت تأثیر قرار داده است. این اسبها از استقامت بالایی برخوردارند و میتوانند با منابع غذایی محدود مسافت زیادی را طی کنند. همچنین این اسب در برابر خشکسالی مقاوم است و حرکت آن چابک است.
برخی ویژگیهای اسبهای بارب
اندازه: ۱۳.۳ -۱۵.۲ دست
رنگها: اگرچه شایعترین رنگ کت این نژاد خاکستری است، اسبهایی بارنگهای دیگر مانند شاهبلوط، سیاه، سرخ و قهوهای یافت میشوند.
جهت اطلاعات بیشتر در مورد رنگهای اسب خواندن مطلب زیر را به شما پیشنهاد میدهیم:
معرفی رنگهای اسب
موارد استفاده : اسب نژاد بارب بهعنوان اسب نظامی و برای مصارف کشاورزی استفاده میشود. این اسبها برای اهداف عمومیسواری نیز مورداستفاده قرار میگیرند. آنها همچنین در بسیاری از مسابقات کاربرد خود را پیدا میکنند.
تاریخچه
اگرچه محل دقیق پیدایش این نژاد هنوز مورد مناقشه است؛ اما مردم تصور میکنند که این اسبها از حدود قرن ۸ در قسمتهای شمالی آفریقا منشأ میگیرند. مطمئن نیست که این نژاد سلف اسبهای عربی بوده است یا هر دو نژاد باستانی یک جد مشترک داشتهاند.
گسترش اسلام به کشورهای مختلف اروپا منجر به ورود این نژاد به خاک اروپا شد. در اروپا این اسب نقش بسزایی در پیشرفت بسیاری از نژادهای اروپایی داشت. اسپانیا، جنوب فرانسه، الجزایر و مراکش زمینههای اصلی تولید این نژاد هستند. در سال ۱۹۸۷، سازمان جهانی پرورش اسب باهدف ترویج و حفظ این نژاد در الجزایر تأسیس شد. به این نژاد نژاد بربر یا باربری نیز میگویند و کشور مبدا آن آفریقای شمالی بوده است.
منشأ نژاد اسبهای بارب
بارب یک اسب شمال آفریقا است که به مقاومت بسیار زیاد شهرت دارد. ریشه دقیق این نژاد ناشناخته است. در قرن دوم قبل از میلاد نوشتهشده است و مطمئناً در قرن هشتم رشد خوبی داشته است.
همچنین در مورد اینکه اسبهای بارب و عرب از یک جد مشترک برخوردارند یا عرب از سلف – یا از نوادگان – بارب است، اختلافنظر وجود دارد.
مطمئناً بارب مدرن تحت تأثیر اعراب قرارگرفته است. این دو معمولاً در تولید نژادهای عربی-خرب با ترکیب بهترین صفات از هر دو نژاد ترکیب میشوند.
کلادیوس آلیانوس، نویسنده رومی قرن دوم، در مورد بارب (یا همان اسبهای نومیدیان، همانطور که در آن زمان شناخته میشدند) گفت که آنها “فوقالعاده سریع و قوی و حیرتانگیز بهقدری رام هستند. میتوان آنها را بدون کمی لگد سوار کرد و میتوان آنها را بهراحتی با عصا هدایت کرد. این صفات برای قبایل بربری که آنها را پرورش میدادند و سوار میشدند، ضروری بود.
درحالیکه اسبهای عرب نیاز به حملاتی با سرعت شکستن گردن داشتند. اسبهای بارب برای درگیری نزدیک بهچابکی، فرمانبرداری و شهامت باورنکردنی نیاز داشتند.
این سبک سواری که “جینتا” نامیده میشود. اسب را ملزم بهپیش بینی حرکات سوارکار خود و حریف خود میکرد و بدون تردید هنگام طفره رفتن، پارگی و ضرب و شتم اطاعت میکرد. این چابکی باورنکردنی بعداً در اسپانیا برای توسعه آندلس مورداستفاده قرار گرفت.
منشأ نژاد اسبهای بارب
نژادهای گرفته شده از اسب نژاد بارب
با افزایش و سقوط امپراتوریها و ادیان، بارب ممکن است تحت تأثیر نژادهای “شرقی” مانند عربها، آخال تکه و اسبهای کاسپین(خزری) و همچنین اسبهای ایبریایی که توسط مهاجمان بربری که در سال ۷۱۱ جنوب اسپانیا را فتح کردند به آفریقا آوردند. بعداً، بازرسان و بازرگانان و ارتشهای اسپانیایی که به این کشور بازمیگشتند اسبهای مضراب ایبریایی و اروپایی بیشتری به آفریقا میآوردند. بااینحال، ویژگیهای اصلی بارب بسیار ماندگار است، و تأثیرات این نژادها بسیار ظریف است.
خود بارب تحت تأثیر نژادهای بیشماری از اروپا، ازجمله نژادهای اصیل و لوزیتانو قرار گرفت. نعمت این اسبها زمانی رقم خورد که اسپانیاییها آنها را سوار کشتیها کرده و به سمت جهان جدید بردند.
در آنجا اسبهای بارب و ایبری باید در سختترین شرایط، ارزش خود را به اثبات برسانند. فرزندان آنها نژادهای بسیار تخصصی ازجمله کریولو، موستانگ، اسب چهارم، موستانگ اسپانیایی، آپالوسا و پاسو فینو. همه این نژادها از ساختار قوی، جمعوجور، چابکی، هوش و شجاعت بارب برخوردار بودهاند.
ویژگیهای متمایز اسب نژاد بارب
بارب یک اسب سبک سواری با سینهای قدرتمند، گردن قوسی قوسدار هستند.
اسبهای شبهجزیره ایبریای جنوبی و اسبهای آفریقای شمالی با شواهد ژنتیکی مرتبط هستند. اسبهای ایبری در قرن شانزدهم به قاره آمریکا منتقل شدند و بهتدریج در بیشتر قاره گسترش یافتند.
ویژگیهای متمایز اسب نژاد بارب
این اسبها توسط سرخپوستان آمریکایی در سواره نظامها، پیشگامان و دامدارانشان استفاده میشدند. حتی اسب تسویه حساب نیز مدیون ادای احترام به اسب اسپانیایی قلقلک است. بهزودی، اسبهایی که بهعنوان mesteño یا موستانگ شناخته میشوند، بهعنوان یک مزاحم شناخته شدند. گاوچرانهای ناهموار با نژادهای بزرگتر جایگزین شدند و اسب اسپانیایی قاره آمریکا در آستانه انقراض قرار گرفت.
تاثیر اسب نژاد بارب بر نژادهای دیگر
بارب ممکن است بیش از هر اسب دیگری بهجز عرب در نژادهای مسابقهای تأثیر بگذارد. مهاجمان بربر از شمال آفریقا، اسبهای خود، پیشگامان باربهای امروزی، را از اوایل قرن هشتم به بعد به اروپا بردند. اسب بارب که پس از استقرار در شبهجزیره ایبری تاسیس شد، برای توسعه اندلس (و لوزیتانو) با سهام اسپانیایی تحت ۳۰۰ سال حمایت اموی پرورش یافت. آندلس بسیار گرانبها بود و از آن برای سهام عمده توسعه در پرورش اسب در سراسر جهان استفاده میشد.
از ارجاعات تاریخی اسبهای باربری می توان به روان باربری متعلق به پادشاه انگلیس ریچارد دوم در قرن ۱۴ اشاره کرد. اسبهای بارب توسط اروپاییان دیگر ازجمله ایتالیاییها که خانوادههای اصیل آنها اصطبلهای بزرگ مسابقه ای تاسیس میکردند، ارزش زیادی داشتند.
در طول قرن شانزدهم، هنری هشتم تعدادی اسب بربری را از فدریکو گونزاگا از مانتوا خریداری کرد. هفت مادیان و یک اسب نر را وارد کشور کرد. او به خرید باربها و اندلس دیگر ادامه داد.
پس از فروش اصطبلهای سلطنتی تحت مدیریت کرامول، مالکان خصوصی در انگلیس همچنان به باربها بها میدادند و از آنها برای تولید اسب اصیل استفاده میکردند.
همچنین تأثیر بارب در Criollo آرژانتینی، پاسوفینو و بسیاری دیگر از نژادهای نیمکره غربی ازجمله اسب چهارم آمریکایی، موستانگ و آپالوسا مشهود است.
تاثیر این نژاد بر نژادهای دیگر
شهرت کمتر اسبهای بارب نسبت به اسب عرب
علیرغم اهمیت آن بهعنوان یک نسل دیگر از نژادها، بارب شهرت کمتری نسبت به عرب دارد. احتمالاً به این دلیل که نژادی با جذابیت کمتر در نظر گرفتهشده است.
در سایر خصوصیات مهم، بارب دارای همان استقامت و استقامت، توانایی یکسانی برای رشد در جیرههای ناچیز و اطمینان و سرعت یکسانی در مسافتهای کوتاه است.
بارب همچنین به خاطر “بدنه محکم و کوتاه اتصال یافته، مناسب برای جمعآوری (وضعیتی که تحمل وزن را برای اسب آسانتر میکند) اشتیاق به یادگیری و ذات لطیف آن بود”.
به دلیل این ویژگیها، از قرن ۱۶، اسبها نیز برای لباس پوشیدن آموزش دیدند، در پاریس و سایر پایتختهای اروپا. پرترههای سلطنت از قرن شانزدهم و بعدازآن اغلب به حالتهای دراژ تصویر میشدند.
بارب آفریقای غربی
بارب آفریقای غربی از بارب توسعهیافته و در آفریقای غربی یافت میشود. این نژاد کمی کوچک است، اکثر نمایندگان خاکستری هستند و از نژاد هم برای سوارکاری و هم برای کارهای پیشنویس استفاده میشود.
حقایقی جالب در مورد اسب نژاد بارب
یکی از محبوبترین اسبهای “بربری” Roan Barbar، متعلق به پادشاه انگلیس ریچارد دوم در قرن ۱۴ بود. سازمان جهانی اسب بارب در الجزایر در سال ۱۹۸۷ برای حفظ و ترویج اسبهای بارب تشکیل شد. اسبهای بارب به دلیل ‘طبیعت ملایم’ و ‘اشتیاق به یادگیری’ در قرن شانزدهم در چندین شهر اروپایی برای آموزش لباس آموزش دیدند.
اعتقاد بر این است که آباکو بارب، سویهای از نژاد بارب اسپانیایی، از اسبهایی گرفتهشده است. در جزیره بزرگ آباکو در باهاما، هنگام استقرار اسپانیا در قاره آمریکا، غرق شدند. جمعیت اسبهای وحشی باراک Abaco در این جزیره زمانی بیش از ۲۰۰ نفر بود.
حقایقی جالب در مورد اسب نژاد بارب
الزمات نظافت
نظافت مرتب یک راه عالی برای پیوند با حیوان و همچنین اطمینان از سالم و تمیز ماندن آن است. بههرحال، جلسات منظم نظافت حتی به جلوگیری از انواع مشکلات پوستی و سایر موارد مانند برفک کمک میکند.
اگر بارب شما درگیر لباس میشود، قطعاً باید وقت اضافی را بهطور کامل به تمیز کردن و صاف کردن پوشش، ازجمله یال ضخیم و دم اختصاص دهید.
برخی از ابزارهایی که باید در کیت نظافت اسب خود داشته باشید شامل یک شانهکاری، یک تیغه ریزش، یک برس دندانهدار با موهای سفت، یک برس بدن با موی نرم، یک سم، یک برس مخصوص یال و یک نوع دیگر برای دم، و یکپارچه مالش
شستن اسب با شامپو اسب میتواند پوست و کت را کاملاً تمیز کند، اما ملایم باشد و از صابون زیاد استفاده نکنید، که باعث تحریک و خشکی پوست و مو میشود. با استفاده از نرمکننده اسب پس از شامپو، رطوبت و درخشش ازدسترفته را دوباره پرکنید.
تفاوت بین اسبهای عرب و بارب
بیشتر افراد میتوانند بهسرعت عرب را با ساختاری تصفیهشدهتر، معمولاً نیمرخ و سر گوهای شکل و دم برجسته و برجسته شناسایی کنند. همچنین بهطور مداوم در پنج نژاد محبوب در ایالاتمتحده قرار دارد، بنابراین یافتن نمونه آن کار سختی نیست. این عرب از بینالنهرین در امتداد رودخانههای دجله – فرات درست در شمال صحرای عربستان سرچشمه میگیرد، جایی که آنجا بهعنوان یک اسب باستانی آفریقایی ترک آغاز میشود که توسط جنگجویان بادیهنشین تخصص داشت.
تفاوت بین اسبهای عرب و بارب
عرب به اسبی تبدیل شد که میتوانست عمدتاً مستقیم و با مسافت طولانی از زمین بیابان بدود. به گفته دب بنت، دکترای وی، در مبدأ و روابط اسب ماستانگ، بارب و اسب عربی اعراب در یورش عالی عمل میکنند و اسبهای آنها برای این سبک جنگی تربیت میشوند. بهسرعت بر روی دشمن فرود میآیند، با تیر و کمان یا (بعداً) تفنگ تیراندازی میکنند، یا لانگ سبک را پرتاب میکنند و سپس در عقبنشینی دور میشوند.
اما بارب اسب متفاوتی است. خارها تمایل دارند که دارای یک نیمرخ مستقیم یا کمی محدب، سر بزرگتر، ساختاری سنگینتر و عقبگرد با دم کم تنظیم باشند. این صفات درنتیجه عبور از اسب تاریخی آفریقایی-ترکی با یک زیرگونه پیشنویس باستان از ایبریا (که اسپانیا و بخشی از فرانسه امروز است) است. از خارها در شمال آفریقا برای درگیری نزدیک استفاده میشد، که اسبها را مجبور میکرد سریع متوقف شوند و جهت جلوگیری از خرد شدن تیغههای اسکیمیتر جهت خود را تغییر دهند. این صفات هنوز در نسل بارب، اندلس، یافت میشود که در جنگ گاو نبرد عالی است.
کلام آخر
به پایان مقاله معرفی اسبهای بارب رسیدیم، امیدواریم لذت برده باشید.
جهت خرید و فروش انواع حیوانات خانگی موردنظر خود میتوانید به سایت یا اپلیکیشن واسط کالا مراجعه نمایید.