اسب‌ها حیوانات بسیار محبوب از گذشته تا امروز در میان تمام اقشار جامعه بوده‌اند. همواره مقایسه نژادهای مختلف اسب هم ازنظر ظاهر و هم ازنظر رفتار و کاربرد دارای جذابیت بوده است. امروزه که اسب به‌طور ویژه برای سوارکاری و مسابقات استفاده می‌شود، مهم است که بتوانیم انواع اسب را باهم مقایسه کنیم و بهترین انتخاب را داشته باشیم. در این مقاله به مقایسه اسب عرب و دره شوری که دو نژاد اصیل در ایران هستند می‌پردازیم. با واسط پت همراه باشید.
ابتدا به معرفی اسب عرب و اسب دره شوری و بیان ویژگی‌های هر دو می‌پردازیم و سپس به مقایسه آن دو باهم می‌پردازیم.
آنچه در ادامه می‌خوانید
خاستگاه اسب عرب
درحالی‌که تاریخچه پیدایش اسب عرب در شن‌های بیابان‌های باستانی پنهان است، اکثر کارشناسان با این نظر موافق هستند که عرب‌ها در مجاورت شبه‌جزیره عربستان به وجود آمده‌اند. قبایل بادیه‌نشین تاریخ مشترک خود را با این اسب‌ها به ۳۰۰۰ سال قبل از میلاد می‌دانند و شجره‌نامه‌ها را به‌طور دقیق نگه‌داشته‌اند. سرسختی نژاد مدرن نتیجه‌ای از آب‌وهوای خشک بیابانی و زمین‌هایی است که از آن تکامل‌یافته‌اند.
از این اسب‌ها برای حمل‌ونقل، حمل بار و تابلوهای جنگی استفاده می‌شد. این اسب‌ها چنان باارزش بودند که برخی از نگهبانان، آن‌ها را برای محافظت در شب و در گرما در چادرهای خانوادگی خود قرار می‌دادند.
سرانجام، اسب‌های عرب به دلیل جنگ و تجارت در سراسر اروپا و پس‌ازآن در دنیا گسترش یافتند. چنگیز خان، ناپلئون بناپارت، جورج واشنگتن و اسکندر کبیر ازجمله بسیاری از چهره‌های تاریخی هستند که مالک اسب‌های عرب بودند و آن‌ها را سوار می‌شدند. پیامبر اسلام از پیروان خود خواست که با اسب‌های عرب خود با مهربانی و احترام رفتار کنند.
آن‌ها در دهه ۱۷۰۰ وارد ایالات‌متحده شدند و در سال ۱۹۰۸، رجیستری اسب عرب آمریکا تأسیس شد.
حقایق جالب درباره اسب عربستان
این نژاد فوق‌العاده محبوب دارای چندین ویژگی منحصربه‌فرد است. در ادامه مقاله مقایسه اسب عرب و دره شوری با واسط پت همراه باشید تا در مورد اسب‌های عرب بیشتر بدانید و بدانید که چه چیزی آن‌ها را منحصربه‌فرد و محبوب کرده است.
زندگی در شبه‌جزیره عربستان
گرچه اکنون می‌توانید این نژاد را در سرتاسر جهان پیدا کنید، اما مردم در ابتدا این اسب را در شبه‌جزیره عربستان پرورش می‌دادند. این منطقه از آب‌وهوای خشک، گرم و بیابانی برخوردار است.
برای زنده ماندن در آن شرایط جوی سخت، پرورش‌دهندگان، اسب‌هایی را با چندین ویژگی منحصربه‌فرد انتخاب کردند. از همه مهم‌تر این‌که بینی آن‌ها برای پراکندگی گرما دارای پره‌های بزرگی است و در سینوس‌های آن‌ها ظرفیت لازم برای افزایش مقدار اکسیژن به آن‌ها افزوده‌شده است.
عشایر
در ابتدا، مردم بادیه‌نشین عشایر این اسب را برای ویژگی‌های فوق‌العاده و برای زنده ماندن در شرایط بیابانی پرورش می‌دادند. آن‌ها همچنین اسب‌هایی با طبیعت خوب را انتخاب می‌کردند که روابط نزدیکی با سواران خود ایجاد می‌کنند. اسب‌های عرب برای مردم بادیه‌نشین دارایی‌های ارزشمندی محسوب می‌شدند.
زیستگاه اسب عرب
اجداد این اسب‌ها در مناطق بیابانی زندگی می‌کردند و شرایط سخت را تحمل می‌کردند. بیابان‌هایی که در آن سکونت داشتند دارای خاک شنی، درجه حرارت گرم با شب‌های سرد و شرایط خشک و خشن بوده‌اند. امروزه انسان‌ها این نژاد را در بسیاری از زیستگاه‌های مختلف در سراسر جهان، از چمنزارها به مناطق شهری منتقل کرده‌اند.
توزیع اسب عرب
مردم در ابتدا عربستان را در شبه‌جزیره عربستان در خاورمیانه پرورش می‌دادند. محققان بر این باورند که اجداد اصلی این اسب‌ها از مناطق اطراف یمن آمده‌اند. امروزه مردم این اسب‌ها را در سراسر جهان نگه می‌دارند. در اروپا، آمریکای شمالی، استرالیا و موارد دیگر می‌توانید تعداد زیادی پیدا کنید.
رژیم غذایی اسب عرب
این نژاد مانند همه اسب‌ها عادات تغذیه گیاهخواری دارد. فقط گیاهان را می‌خورند و حیوانات دیگر را به‌هیچ‌وجه مصرف نمی‌کنند. آن‌ها به‌عنوان منبع اصلی غذا چمن می‌خورند. بااین‌حال، مردم برای مکمل تغذیه آن‌ها از غلات اسب خانگی تغذیه می‌کنند. رژیم غذایی آن‌ها شامل جو، یونجه، ذرت، جو دوسر، یونجه تیموتی، کتان، گندم، سویا، شبدر و … است.
اسب عرب و تعامل انسان
درگذشته مردم از این اسب‌ها برای مصارف مختلفی ازجمله سفر، جنگ، شکار، کشیدن ارابه‌ها و موارد دیگر استفاده می‌کردند. در روزگار مدرن، مردم این اسب‌ها را برای تفریح در اوقات فراغت، به‌عنوان حیوانات خانگی، برای مسابقات استقامتی، لباس پوشیدن، پریدن و موارد دیگر حفظ می‌کنند.
اهلی کردن
محققان معتقدند که مردم بادیه‌نشین شبه‌جزیره عربستان بین ۴۰۰۰ سال تا ۵۰۰۰ سال پیش اسب‌های عرب را اهلی می‌کردند. به‌احتمال‌زیاد، آن‌ها از مناطق وحشی یمن، اسب‌های عرب را گرفته و اهلی می‌کردند. مردم اسب‌ها را برای زنده ماندن با مقدار کم‌غذا پرورش می‌دادند. آن‌ها از استقامت فوق‌العاده‌ای برخوردار بودند.
حیوان خانگی
آیا اسب عرب می‌تواند یک حیوان خانگی باشد؟ بله. این نژاد می‌تواند حیوان خانگی بسیار خوبی باشد. بااین‌وجود، هر نوع نژاد اسبی که داشته باشید، باید کاملاً نسبت به آن متعهد باشید. تغذیه، محیط زندگی مناسب و مراقبت‌های پزشکی آن‌ها می‌تواند بسیار گران و وقت‌گیر باشد.
مراقبت از اسب عرب
مانند بیشتر اسب‌ها، این نژاد ماهیت اجتماعی دارد و در گروهی که به‌عنوان یک گله شناخته می‌شود بهترین وضعیت را دارد. برای تهیه غذا باید مرتعی که علف‌های زیادی دارد را در نظر بگیرید و همچنین رژیم غذایی آن‌ها را با دانه و یونجه تکمیل کنید.
علاوه بر این، اسب‌ها برای محافظت از آن‌ها در برابر آب‌وهوای غافلگیر و نیز در مقابل گرما، به‌ویژه برای اسب‌های سبک، نیاز به آب شیرین دارند.
در رابطه با مراقبت از این نژاد خواندن مقاله زیر را به شما پیشنهاد می‌دهیم:
در ادامه مقاله مقایسه اسب عرب و دره شوری به نحوه تولیدمثل و بیان اعتقاداتی در رابطه با اسب عرب می‌پردازیم.
تولیدمثل اسب عرب
این نژاد همانند سایر نژادهای اسب دارای نرخ تولیدمثل است. در یک مکان وحشی، اسب‌ها در گله‌هایی به سر می‌برند که توسط یک نر قوی هدایت می‌شوند. نر رأس گله با همه مادیان‌ها جفت می‌شود. بعد از جفت‌گیری، مادیان تقریباً ۱۱ ماه حاملگی را پشت سر می‌گذارند، هرچند این میزان کمی متغیر است.
برای اکثریت قریب به‌اتفاق تولدها، مادیان یک کره‌اسب به دنیا می‌آورد. کره‌اسب‌های تازه به دنیا آمده که در مناطق وحشی زندگی می‌کنند تا دو سال تحت حمایت مادر خود هستند، اما اسب‌های خانگی بین چهار تا شش‌ماهگی شیر می‌خورند و پرستاری می‌شوند.
اعتقادات، خرافات و هراس درباره اسب عرب
خرافات، افسانه‌ها و اسطوره‌های مختلف زیادی پیرامون این نژاد وجود دارد. یکی از افسانه‌ها درباره محمد است که مادیانی از نژاد عرب او را انتخاب می‌کند. داستان دیگری در مورد پادشاه سلیمان در مورد دریافت یک مادیان عرب بحث می‌کند و دیگری در مورد دادن اسب عرب به‌عنوان هدیه صحبت می‌کند.
ویژگی‌های ظاهری اسب عرب
- قد: ۱۴۲-۱۵۴ سانتی‌متر
- ناحیه سر: اسب عرب سری متناسب با بدن خود دارد که سر در ناحیه گونه‌ها عمق زیادی دارد و معمولاً در ناحیه پیشانی در حدفاصل چشم‌ها برجستگی سپر مانندی به نام جبه دارد و در ناحیه لب‌ها و پوزه کمی جمع‌تر می‌شود و کلاً سر فرمی مثلثی شکل پیدا می‌کند و در ناحیه دو فک تحتانی فضای وسیعی وجود دارد که در اسب خوب این فاصله منحصربه‌فرد است.
- ناحیه‌ی گردن: یکی از ویژگی‌های اسب عرب در مورد گردن آن است که معمولاً اسب عرب قوسی در ناحیه گردن دارد که معمولاً به سر، فرمی قوسی شکل یا قویی شکل می‌دهد که اصطلاحاً به آن Mitbah می‌گویند
- ناحیه‌ی شانه: بلند و عضلانی است.
- ناحیه‌ی سینه: این ناحیه در اسب عرب هم در عرض و هم در طول عمق متناسبی دارد و به خاطر عرض زیاد و متناسب آن ناحیه با ناحیه شکم پیوسته به نظر می‌رسد. درهرصورت این عمق متناسب سینه به همراه منخزین گشاد و فاصله زیاد دو فک تحتانی، شرایط تنفسی خوبی را برای این نژاد فراهم می‌سازد. درهرصورت سینه عریض و عضلانی از اختصاصات این نژاد است.
دیگر خصوصیات اسب عرب
- ناحیه‌ی شکم: در اسب عرب شکم به‌صورت مدور و استوانه‌ای در امتداد سینه قرار دارد.
- ناحیه‌ی کمر: معمولاً زین گاه اسب عرب اندکی پائین تر از سطح کپل و جدوگاه می‌باشد که مقدار این پائین افتادگی کمر بسیار متناسب با بدن و خوش‌فرم است.
- ناحیه کپل: کپل اسب عرب یکی از ویژگی‌های اندام شناسی آن است معمولاً اسب عرب دارای کپل گرد و کاملاً برجسته و بسیار خوش‌فرم است.
- نواحی دست‌وپا: از شاخص‌ترین ویژگی‌های اندام حرکتی سم‌های سخت، بزرگ و معمولاً مقطع گرد آن‌ها است. همچنین دست‌ها و پاها کاملاً عضلانی و قلم در اندام‌های حرکتی جلو و عقب قطر متناسب و قوی دارند و همچنین یکی از ویژگی‌های اسب عرب وجود موهایی در پشت ناحیه بخلق است که به نام Feather نامیده می‌شوند. همچنین در مفصل خرگوشی (Hock) در اسب عرب خمیدگی نسبت به بقیه نژادها اندکی بیشتر است.
- یال و دم بلند و پرپشت در اسب عرب یکی از ویژگی‌های بارز و شاخص این نژاد می‌باشد که زیبایی و جلوه زیادی به آن می‌بخشد. یکی از ویژگی‌های اسب عرب بالا گرفتن دم در هنگام حرکت است.
- رنگ غالب، خاکستری و یا سمند، شاه‌بلوط و یا خلیجی است.
رفتار اسب عرب
این اسب‌ها موجوداتی بسیار باهوش و حساس هستند که می‌توانند هنگام کار با آن‌ها مفید یا مضر باشند. به همین دلیل مردم آن‌ها را به‌عنوان نژاد خونگرم طبقه‌بندی می‌کنند. بااین‌حال، باوجود رفتارهای روحی آن‌ها، این نژاد رفتاری فوق‌العاده دوستانه و اجتماعی دارد.
در ادامه مقاله مقایسه اسب عرب و دره شوری به بیان اطلاعاتی راجع به اسب دره شوری می‌پردازیم.
اسب دره شوری
اسب دره شوری، بومی استان فارس در جنوب ایران است و منشأ آن ناشناخته است. احتمالاً منشأ آن از خون اسب عرب آمده است. این نژاد یک اسب زینی سبک است.
هیچ برنامه رسمی برای پرورش آن وجود ندارد، بنابراین انواع مختلف این نژاد کمی متفاوت است و ویژگی‌های اصلی نژاد رقیق‌شده است. بین عشایر قشقایی پیداشده و در میان آن‌ها پرورش و نگهداری می‌شود. امروزه به دلیل کم شدن جمعیت عشایر، تعداد اسب‌های دره شوری کمتر و کمتر شده است. دره شوری‌ها با آن‌ها زندگی می‌کنند. اکنون بیشتر اسب‌های این نژاد در اسطبل‌های خصوصی به سر می‌برند.
میانگین قد این اسب‌ها ۱۵ دست است. این اسب سبک و سریع است. رنگ پوست آن‌ها شاه‌بلوط، خاکستری، خلیج و مشکی است. موی بدن آن‌ها ابریشمی و نرم است. این نژاد از شخصیت و هوش خاصی برخوردار است.
ویژگی‌های ظاهری اسب دره شوری
- قد: میانگین قد ۱۵۳ سانتی‌متر
- ناحیه سر: میانگین طول گوش ۸۹/۱۶، فاصله بین دو گوش ۱۲/۱۲، فاصله دو چشم ۷۹/۱۵، طول سر ۲۶/۵۵، طول جانبی سر ۳۳/۴۹، عرض سر ۴۲/۲۰، طول پوزه ۶۸/۲۳، فاصله فکین ۸۲/۱۰، طول جانبی صورت ۳۹/۸۸ سانتی‌متر
- ناحیه‌ی گردن: گردنی کشیده
- ناحیه‌ی سینه: سینه باز
- ناحیه‌ی بدن: بدنی قوی و زیبا
- ناحیه کپل: کپل معمولاً کشیده و به سمت عقب می‌باشد
- دم: افراشته
- رنگ غالب این نژاد معمولاً کهر طلائی، کرنگ، سمند و نیله است و اسب‌های ابلق و یا سفید دیده نمی‌شود و مشکی خالص در این نژاد به‌ندرت دیده می‌شود.
رفتار اسب دره شوری
اسب دره شوری باهوش، شجاع، دوستانه و آرام است. برای تفریح و سواری بسیار مناسب است اما بعضی‌اوقات اگر به‌خوبی مراقبت شود و آموزش داده شود می‌تواند از آن برای نمایش درساژ در مسابقات استفاده شود.
در ادامه به مقایسه اسب عرب و دره شوری می‌پردازیم.
شباهت‌ها
اسب دره شوری بسیار به اسب عرب شباهت دارد تاجائیکه هر دو را از یک منشأ می‌پندارند. هر دو قدبلند و زیبا، بدنی قوی و پاهای کشیده دارند.
تفاوت‌ها
- قد اسب به‌مراتب بلندتر از اسب عرب اسب.
- گوشه‌ای این اسب از اسب عرب بلندتر است.
- کپل معمولاً کشیده و به سمت عقب است و برخلاف اسب‌های عرب که کپلی گرد دارند بیشتر حالت زاویه‌دار دارد.
- اسب دره شوری عالی برای ورزش خصوصاً درساژ و پرش است.
- ازنظر استقامت و رکورد سرعت بسیار بالاتر از اسب‌های عرب هستند و همین باعث شده که در کورس اسب‌های عرب نمی‌توانند شرکت کنند.
کلام آخر
اسب‌های دره شوری امروزه به لطف پرورش‌دهندگان خصوصی به تعداد حدود ۶۰۰ رأس در ایران رسیده‌اند. علی‌الخصوص در سمیرم اصفهان پرورش‌دهنده مجربی اقدام به خرید اسب‌های دره شوری از عشایر اطراف استان کرده و آن‌ها را در شرایط عالی پرورش و آموزش داده است. این اسب‌ها توانسته‌اند رتبه‌های عالی در استقامت و زیبایی را به دست آورند. قیمت این اسب‌ها از ۵ میلیون تا ۱۲۰ میلیون تومان می‌باشد.
به پایان مقاله مقایسه اسب عرب و دره شوری رسیدیم. امیدوارم لذت برده باشید و اگر قصد خرید اسب را دارید بتوانید بهترین انتخاب را داشته باشید. شما می‌توانید برای خریدوفروش اسب به سایت واسط کالا مراجعه کنید و یا اپلیکیشن واسط کالا را نصب کرده و آگهی خود را به‌صورت رایگان در آن قرار دهید.
منابع
thesprucepets.com