یکی از ساده‌ترین شیوه‌های آموزش یورتمه رفتن با اسب در ورزش سوارکاری این است که بتوانید خودتان را با اسب هماهنگ کنید.
اگر می‌خواهید مهارت بهتری در یورتمه رفتن داشته باشید، باید با رعایت نکات زیر تمرین‌های بسیاری نمایید تا به زین تسلط داشته باشید و بتوانید در حین یورتمه نشست‌وبرخاست کنید.
آنچه در ادامه می‌خوانید
- آیا آموزش سوارکاری بی‌رحمی است؟
- شروعی خوب برای یورتمه رفتن
- تمرین لنژ پیش از یورتمه رفتن
- یورتمه اسب
- تکنیک سواری در یورتمه اسب
- آموزش سوارکاری
- آموزش یورتمه رفتن با اسب
- سوار و یورتمه
- روش‌های انجام یورتمه با اسب
- نشست نرم، قابل‌انعطاف، راست و عمیق
- حرکت ضربدری در یورتمه اسب
- نکات کلیدی در نحوه آموزش یورتمه رفتن با اسب
- کلام آخر
آیا آموزش سوارکاری بی‌رحمی است؟
سوارکاری بی‌رحمانه نیست، بلکه سواران نادان کارهای ظالمانه‌ای انجام می‌دهند، بدون اینکه متوجه شوند؛ برای سوارشدن باید آموزش دید، در طول سال‌ها از روی دلسوزی و یادگیری راه بهتر را ادامه دهید.
یورتمه یکی از انواع حرکات اسب است. به‌طورکلی حرکات اسب به ۴ نوع تقسیم می‌شود:
- قدم
- یورتمه
- تاخت ملایم
- تاخت چهارنعل
یورتمه مدلی از راه رفتن اسب است که به آن دوضرب هم می‌گویند؛ در این حالت دست و پای مخالف باهم به زمین می‌آید.
در این مقاله چند نکته برای آموزش یورتمه رفتن با اسب را به شما معرفی می‌نماییم. پس با واسط پت همراه باشید.
شروعی خوب برای یورتمه رفتن
اولین مورد این است که آموزش لانج لاین به شما کمک می‌کند تا روی موقعیت خود تمرکز کنید.
شما می‌خواهید تا آنجا که ممکن است عمیق بنشینید، بنابراین قبل از سوارشدن برخی از تمرینات کششی را انجام دهید؛ باید احساس کنید که مفاصل لگن شما کمی بازتر شده.
سوارکار باید به‌گونه‌ای بنشیند که با حرکات اسب هماهنگی داشته و مزاحمتی برای او ایجاد نکند.
یک سوارکار خوب، دارای تحرک و آزادی مفاصل و اعضاست.
در سواری باید آموزش این‌گونه باشد که اعضا بتوانند جدا از هم و بدون اینکه حرکات باهم آمیخته شوند کار کنند.
بااین‌حال مفاصل حکم ضربه‌گیر رادارند و هرقدر آزادتر باشند، عمل خود را بهتر انجام می‌دهند.
انقباض عضلات و محدود کردن حرکات، سواری را از صورت فنی خارج و از زیبایی هنری آن کم می‌کند.
هماهنگی حرکت بدن با حرکت اسب به‌طوری‌که حداکثر استفاده از وسایل کمکی شود، سواری را آسان و راحت می‌سازد.
تمرین لنژ پیش از یورتمه رفتن
از دیگر مراحل آموزش یورتمه رفتن با اسب تمرین لنژ است. در ورزش سوارکاری برای به دست آوردن مهارت بیشتر می‌توانید مدت‌زمان بیشتری را صرف تمرین لنژ دهید تا حرفه‌ای گردید و بتوانید مدت‌زمان بیشتری روی زین بمانید.
جهت کسب تجربه باید در مسیر مستقیم و یا دایره‌وار یورتمه آزاد رفت. برای دستیابی به این هدف، نکته مهم اول این است که در آموزش‌های خود زمان بیشتری برای قدم زدن با اسب و نرمش‌های آن اختصاص دهید.
نشست‌های متداول حین یورتمه رفتن با اسب
- نیک نشست
- تکیه به رکاب
- نشست کامل
شما باید مرتب در این سه حالت تغییر وضعیت دهید تا بتوانید با اسب همراه شوید. اجازه دهید بالاتنه، ستون فقرات، شانه‌ها صاف و کشیده و به سمت بالا رفته و پاها و قسمت نیم‌تنه به سمت زمین کشیده شود.
این نکات مهم برای یورتمه رفتن نشسته بر روی زین الزامی است.
در حالتی که سر اسب به سمت پایین است، بدن سوارکار تا حد امکان به سمت پایین می‌آید. زمانی که بدن شما با اسب تماس پیدا کرد، حتماً با این حرکات هماهنگ گردید.
سوارکار باید در تمام مدت یورتمه رفتن حالت خود را حفظ کند. همیشه باید در چهارنعل بلند و یا تاخت و پرش تمام پنجه پادررکاب باشد.
نخستین کار مربی این است که در کلیه شیوه‌ها سوارکار را وادار نماید که پاهای خود را در رکاب نگهدارد و از آن بیرون نیاورد.
یورتمه اسب
صدای یورتمه رفتن اسب دوضرب و شتم مورب است که در آن جفت مورب از پاهای اسب است.
سرعت آن از تنوع زیادی برخوردار است، اما به‌طور میانگین حدود ۱۳ کیلومتر در ساعت است (۸.۱ مایل در ساعت)
تکنیک سواری در یورتمه اسب
برای اینکه از زین به زیر رانده نشوید و با تکان خوردن به پشت اسب آسیب نرسانید، سوارکار باید مهارت‌های خاصی را بیاموزد.
یک سوارکار ماهر می‌تواند بدون انعطاف‌پذیری با یک قورباغه کشیده باقدرت طولانی سوار شود، اما انجام این کار به عضلات پشت و شکم ورزیده نیاز دارد.
ازآنجاکه قدم زدن یک‌راه رفتن مطمئن و کارآمد برای یک اسب است، یادگیری صحیح سواری برای سوارکاران یورتمه مهم است.
اسب در سواری وزنی برابر یک ششم وزن بدن خود را حمل می‌کند.
اگر سوارکار مانند آدمک بی‌اراده‌ای روی حیوان بنشیند و وزن خود را هرلحظه به صورتی بر پشت و کمر او تحمیل کند، نه‌تنها تعادل خود و او ر ا بر هم خواهد زد بلکه باعث آزار و اذیت اسب می‌شود.
آموزش سوارکاری
بهترین راه مهارت در یورتمه، نشستنی مطمئن و هماهنگ با حرکت اسب است. تا سوار به‌راحتی در عمق زین فرورفته و قادر به جذب حرکات یورتمه به بالا و پایین توسط هفت مهره بالای استخوان دنبالچه باشد.
اول می‌توانید مدت کوتاهی را به انجام آن اختصاص دهید و کم‌کم زمان ماندن در زین را زیاد کنید و در مسیرهای مستقیم تمرین کنید. اول در دایره‌ها یورتمه آزاد بروید تا باتجربه شوید.
در ابتدا زمان زیادی را صرف قدم زدن و آموزش‌های ابتدایی و انجام نرمش‌ها کنید.
حین تمرین گام سه نوع نشست را با اسب تمرین کنید: نیم نشست، تکیه به رکاب، نشست کامل و مدام در این سه حالت تغییر وضعیت دهید و با حرکت اسب در همان ابتدا همراه و هماهنگ شوید.
در ادامه اجازه دهید بالاتنه، ستون فقرات، شانه‌ها صاف و کشیده به سمت آسمان رفته و پاها و قسمت پایین بدن به سمت زمین کشیده شود. این دو تکنیک برای داشتن یورتمه‌ای نشسته در عمق زین ضروری هستند.
یورتمه حرکتی دوضرب است که دست‌وپاها به‌صورت اوریب با زمین برخورد می‌کنند.
اگر قرار باشد نشیمنگاه شما در تماس عمیق با اسب بماند باید با این حرکات همراه و هماهنگ شود. برای تمرین انتقال معکوس باید اجازه دهید بدنتان به سمت پایین و در بدن اسب فرورود.
این حالت را در تمام گام‌های یورتمه اسب در حالت نشسته باید رعایت کنید.
آموزش یورتمه رفتن با اسب
آموزش اسب‌سواری، با گام یورتمه که داری طبیعی‌ترین تحرک است شروع می‌شود. البته نباید فراموش کرد که قبل از شروع کار حداقل باید ۵ دقیقه‌ای اسب را با دستجلوی آزاد قدم برد تا عضلاتش نرم شده و آرامش پیدا کند.
یورتمه حرکت دو مرحله ایست که دست‌وپای اوریب با همدیگر حرکت کرده و بین هر مرحله لحظه‌ای تاخیر یا استاپ مراحل حرکتی را از هم جدا می‌کند.
بعضی از اسب‌ها به‌طور طبیعی گام یورتمه‌ای آهنگین دارند و هر گام را قوی و قدرتمندانه برمی‌دارند.
اولین بار که سوارکار پشت اسب قرار می‌گیرد و وزن او تعادل اسب را برهم می‌زند این اتفاق می‌افتد.
ممکن است به هنگام تسمه گردان در اجرای برنامه تعجیل شده و مربی نتوانسته گام برداری اسب را به‌اندازه کافی مستحکم کند که عاقبت او تحرک و توان طبیعی خود را از دست می‌دهد.
در این حالت باید از اسب خواسته شود به‌آرامی یورتمه برود. آن‌قدر آرام که گوئی قدم برمی‌دارد؛ زمانی که اسب به این مرحله رسید و دیگر برسرعت گام نیفزود سوار به‌آرامی با استفاده از فشار ساق‌ها به گام او نظم صحیحی بدهد.
هرگاه احساس می‌کنید گام‌برداری او عجولانه شده و برروی دست‌ها افتاده، او را آن‌قدر آرام کنید تا احساس کنید دوباره در موقعیت حرکت به جلو است. راست بنشینید متعادلش کنید و او را به جلو برانید.
می‌توانید یورتمه آزاد یا نشسته بروید ولی با اسب جوان باید یورتمه آزاد رفت، چراکه خسته‌کننده نیست.
سوار و یورتمه
اسبی که یورتمه‌اش متعادل نیست نیازمند حوصله و صرف وقت بیشتری است. او باید دور بیست‌متری بزند.
در صورتیکه قادر به حفظ تعادل باشد می‌توان با او در طول و عرض میدان حرکت و بعد به‌تدریج او را با اشکال مختلف تمرین آشنا کرد.
اسبی که به‌طور طبیعی حرکت منظم و متعادل دارد، بهتر جلو می‌رود.
ولی فراموش نکنیم که انعطاف‌پذیری و تحرک او نباید به ضررمان تمام شود. باید دقت کنیم از تحرک او به‌درستی استفاده شود.
تحرک ایجادشده به‌وسیله پاهای اسب همان‌قدر که وزن او را تحمل می‌کنند او را به جلو می‌رانند. سوار باید بیاموزد که این حالت را احساس کرده و در صورت لزوم او را متعادل کند.
باید اسب را به گوشه‌های میدان راند تا روی قوس‌ها، پاهای داخلش را فعال‌تر کند. پس‌ازآن چند گام شلنگ‌ها کشیده‌تر می‌شوند و با نیم توقف حرکت انتقالی معکوس انجام داده، پاهایش بیشتر به زیر کشیده می‌شوند تا او به مرحله خودتحرکی برسد.
روش‌های انجام یورتمه با اسب
سوارکار به سه روش نشسته، نشست‌وبرخاست و نیمه نشسته یا همان دونقطه‌ای می‌تواند با اسب یورتمه رود، در ادامه به معرفی این روش‌ها می‌پردازیم:
نشسته
سوارکار تمام مدت روی زین نشسته است و بدون نشست‌وبرخاست با حرکات اسب هماهنگ می‌شود.
این حالت برای سوارکاری در درساژ و وسترن نمایشی و دوما واکرا (درساژ اسپانیایی) مناسب است، به‌خصوص در سطوح پیشرفته‌تر.
نشستن در حالت یورتمه باعث می‌شود سوارکار بیشترین کنترل را داشته باشد، چون می‌تواند از وزن و بدنش برای هدایت اسب، استفاده کند.
نشستن می‌تواند برای سوارکار بسیار خسته‌کننده شود، مخصوصاً برای سوارکارانی که عضلات شکم و پشتشان قوی نیست، یا وقتی سوارکار مدت زیادی باقدرت این حرکت را انجام داده.
در یورتمه باحالت نشسته، قسمت پایین شکم و پشت سوارکار اندکی حرکت به جلو و عقب دارد و باسن او همگام با حرکت بالا و پایین و پهلو به پهلوی اسب، حرکت می‌کند.
برای جذب ضربه یورتمه، سوارکار عضلات پاها، شکم و بخش پایینی کمر و همچنین باسن را شل می‌کند؛ اما قسمت بالایی بدن او باید راست و بی‌حرکت باشد.
دستان سوارکار در این حرکت ثابت است. از زانو به پایین پاها نیز رها است و فقط زمانی که سوارکار به آن احتیاج دارد حرکتش می‌دهد.
اگر سوارکاری نمی‌تواند در حالت یورتمه بنشیند و مدام به این‌طرف و آن‌طرف می‌جنبد، باید یورتمه آزاد را انتخاب کند چون در یورتمه نشسته نه‌تنها سوارکار اذیت می‌شود بلکه ضربه زدن مدام بدنش به اسب باعث ناراحتی او می‌شود و درنتیجه حیوان پشتش را گود می‌کند و حرکاتش خشک و سخت می‌شود.
نشست‌وبرخاست
در این حالت سوارکار با هر قدم حیوان یک حرکت نشست‌وبرخاست دارد؛ با یک ضربه از روی زین بلند می‌شود و با ضربه بعدی می‌نشیند. اگر یورتمه نشست‌وبرخاست درست انجام شود برای سوارکار و اسب راحت‌تر است.
این حرکت برای پرش‌بااسب، شکار، درساژ سطح پایین و بیشتر مدل‌های سوارکاری سبک انگلیسی و همچنین در مورد سواری استقامت مناسب است.
در یورتمه نشست‌وبرخاست، سوارکار اجازه می‌دهد حرکت اسب کمی او را از روی زین بلند کند (بالا بیندازد).
وقتی سوارکار دوباره پایین می‌آید، به پشت اسب ضربه نمی‌زند بلکه بدنش به‌آرامی روی زین می‌آید.
در طی این حرکت، برخلاف حالت یورتمه نشسته سوارکار شانه‌هایش راکمی به سمت جلو نگه می‌دارد و کاملاً راست و عمود نمی‌ماند.
وقتی سوارکار می‌نشیند و بلند می‌شود شانه‌ها و پاهایش تقریباً ثابت باقی می‌مانند و دست‌ها هم تغییری نمی‌کنند.
نیمه نشسته یا دونقطه‌ای
به بعضی از انواع آن وضعیت پرش هم می‌گویند. در حالت نیمه نشسته سوارکار استخوان نشیمنگاه را از روی زین بلند می‌کند و فقط ناحیه لگن تماس کوچکی با زین دارد.
به حالت دونقطه‌ای، سوارکار استخوان نشیمنگاه و لگن را بالا نگه می‌دارد. در هر دو حالت، او از روی زین بلند شده و روی آن نمی‌نشیند.
این حالت استراحت زیادی به پشت او می‌دهد. او کمترین کنترل را روی اسب دارد. وضعیت نیمه نشسته یا دونقطه به‌ندرت درحرکت یورتمه بکار می‌رود، اگرچه هردو در تاخت ملایم برای ورشکاران زیاد استفاده می‌شوند.
در وضعیت دونقطه پاهای سوارکار باید قدرت زیادی داشته باشد.
نشست: به وضع نشستن سوارکار روی اسب نشت گفته می‌شود. نشست سوارکار باید نرم، قابل‌انعطاف، راست و عمیق باشد.
نشست نرم، قابل‌انعطاف، راست و عمیق
هنگام نشستن روی اسب باید نشیمن به جلو و مرکز زین رانده شود و استخوان نشیمن در زین محکم جای بگیرد.
ران‌ها باید از هم باز و به سمت همدیگر جمع شوند تا اجازه دهند نشست سوارکار حتی‌الامکان در زین فرورفته و عمیق باشد.
کمر باید راست و مهره‌ها نرم و قابل‌انعطاف باقی بمانند تا نشیمن به‌عنوان یک کمک در برابر جدا شدن سوارکار از زین هنگام تکیه به دست جلوگیری کند.
هرکدام از قسمت‌های دیگر بدن، مانند سر، ساق یا پا اگر به نادرستی در جای خود قرار گیرند، باعث تغییرات نادرست نشست خواهند شد.
یکی از ساده‌ترین شیوه‌های یورتمه رفتن با اسب در ورزش سوارکاری انجام آن به حالت نشسته است تا بتوانید خود را با اسب هماهنگ نمایید.
اگر می‌خواهید مهارت بهتری در یورتمه رفتن با اسب کسب کنید، باید با رعایت نکات زیر تمرین‌های بسیاری نمایید تا به‌سادگی بر زین اسب تسلط یابید و قادر باشید حرکات را در حین یورتمه رفتن، بااستخوان ستون فقرات خود جذب کنید.
به‌طوری‌که بتوانید در حین یورتمه رفتن بر روی اسب نشست‌وبرخاست بنمایید.
سوارکارانی که اسب شخصی دارند، مدت‌زمان بیشتری را صرف یورتمه رفتن بدون رکاب درساژ را، به خود اختصاص می‌دهند.
حرکت ضربدری در یورتمه اسب
وقتی سوارکار درحرکت یورتمه از این‌طرف به آن‌طرف می‌رود، به آن حرکت «ضربدری» گفته می‌شود. حرکت ضربدری در هنگام یورتمه به تعادل اسب کمک می‌کند و برای زمان‌بندی بعضی از حرکات کمکی در سوارکاری مفید است، مثل حرکت تاخت ملایم.
مهم‌ترین چیزی که سوارکاران باید در مورد تعادل اسب در حالت یورتمه بدانند این است که اسب باید با ریتم مناسب خود رانده شود.
اگر سرعتش زیاد باشد از تعادل خارج می‌شود و مجبور می‌شود سرش را بالا بگیرد تا تعادل پیدا کند و این باعث کوتاه شدن پشت اسب می‌شود که در درازمدت می‌تواند مشکلاتی را در پشتش به وجود بیاورد.
یورتمه رفتن با سرعت خیلی کم هم به همین صورت است، به‌جز در مورد یورتمه جمع که در آن بدن اسب بسیار فشرده است و همه عضلاتش جمع هستند، درحالی‌که بیشتر وزنش روی ران‌ها قرارگرفته است.
به‌طورکلی این نکته بسیار مهم است که سوارکار در نشست خود تعادل کامل داشته باشد، چه در نوع حرکت نشسته و چه نشست‌وبرخاست.
نکات کلیدی در نحوه آموزش یورتمه رفتن با اسب
در ادامه مهم‌ترین نکات در باب آموزش یورتمه رفتن با اسب را می‌آموزیم:
۱- اثرهای حرکتی یورتمه
- بالاتنه راست، تقسیم وزن به‌تساوی روی هر دو نشیمنگاه.
- حرکت بالاتنه هماهنگ با حرکت اسب.
- دست جلوها در تماس با آبخوری حرکت را کنترل می‌کنند.
۲- یورتمه کار
- پاها فعال و کاملاً زیر اسب.
- سوارکار کاملاً با گام‌های جهنده و روبه‌جلوی اسب هماهنگ است.
- عقب اسب نوسان دارد.
- پوزه کمی عمود است، سوار می‌تواند اسب را متعادل کند و پس‌ازاینکه از تعادل او اطمینان حاصل کرد کمی دست جلو بدهد.
۳- یورتمه جمع
- پای عقب فعال و به‌خوبی در زیر قرارگرفته.
- مفاصل خرگوشی به‌خوبی خم‌شده اند و زاویه مناسب دارند و توانسته‌اند تحرک مناسب ایجاد کنند.
- دست‌وپا مرتفع هستند و شلنگ‌ها کوتاه‌تر.
- دست‌ها سبک‌تر و قوس گردن بیشتر است.
- پوزه اسب عمود و با آرامش کامل است.
۴- یورتمه متوسط
- تحرک ایجادشده در قسمت عقب باعث شده تا شلنگ‌ها کشیده‌تر شوند.
- آزاد شدن دست‌ها و پاها باعث شده تا اسب فعالانه آن‌ها را بیشتر به جلو بکشد.
- بالاتنه و نشست متعادل سوار باعث شده تا دست‌های اسب سبک و متعادل شوند.
- پوزه‌کمی جلوتر از خط عمود، چراکه بالاتنه اسب به همراه دست‌وپاهای او به جلو کشیده شده است.
۵- یورتمه کشیده
- دست‌ها و پاها به‌تساوی فعال‌اند، ساق‌های دست‌وپاها کاملاً موازی‌اند.
- بالاتنه اسب همراه بادست‌وپاهایش بدون اینکه اسب تعادلش را ازدست‌داده باشد کاملاً کشیده شده‌اند.
- پوزه بیشتر جلوی خط است تا اسب بتواند هرچه بیشتر خود را به جلو بکشد.
کلام آخر
ورزش سوارکاری هم همچون سایر رشته‌های ورزشی دارای تکنیک‌ها و شاخه‌های مختلفی همچون یورتمه رفتن با اسب است.
یورتمه رفتن نیازمند دانستن و رعایت نکاتی است که در بالا به آن ها اشاره کردیم. نکاتی بسیار ساده که با رعایت آن ها می‌توانید یورتمه رفتن با اسب را همچون سوارکاران حرفه‌ای انجام دهید. همیشه بیشترین تأکید روی نشست سوارکار است.
اگر تعادل در نشست وجود داشته باشد می‌توانیم سوارکاری را شروع کنیم، وگرنه فرد فقط می‌تواند پشت اسب بنشیند، اما نمی‌تواند سوارکار شود!
جهت خرید و فروش حیوان خانگی موردنظر خود می‌توانید به سایت و یا اپلیکیشن واسط کالا مراجعه نمایید.
منابع:
سلام ، مطالب عالی بودن ازتون سپاسگزارم